Zapraszamy Państwa do debaty wokół diagnostyki, profilaktyki i terapii, które współcześnie stają się ważnym obszarem eksploracyjnym w pedagogice. W centrum tych zagadnień stawiamy młodego człowieka, który egzystując w świecie „naszpikowanym” różnego rodzaju czynnikami ryzyka, jak np. mediów elektronicznych, różnego rodzaju używek (dopalaczy, alkoholu, narkotyków), agresji, przemocy itp., nie jest w stanie w sposób prawidłowy rozwijać się i funkcjonować. Często – jak wskazują badacze – doświadcza wielu problemów, zaburzeń a niekiedy również chorób. Liczne badania wskazują, że młody człowiek nierzadko odczuwa stany depresyjne i zaburzenia psychiczne, które w konsekwencji prowadzą do podejmowania zachowań suicydalnych. Tego rodzaju (i inne) problemy wymagają specjalistycznej diagnozy, podejmowania często zintegrowanych działań profilaktyczno-terapeutycznych, a także kształcenia i doskonalenia kompetencji osób dorosłych w tym zakresie.

Problematyka konferencji koncentrować się będzie wokół diagnostyki, profilaktyki i terapii a także kształcenia osób dorosłych. Proponujemy następujące obszary dyskusji:

1.      Diagnostyka:

-        płaszczyzny, sfery, obszary, modele oraz metody, techniki i narzędzia diagnozy;  

-        zachowań ryzykownych, niedostosowania społecznego, zagrożeń i zjawisk kryminalnych oraz różnego rodzaju uzależnień, w tym zachowań suicydalnych;

-        w zakresie różnego rodzaju zaburzeń; niepełnosprawności; specjalnych potrzeb edukacyjnych; zaburzeń procesów regulacji integracji sensorycznej;

-        diagnoza i wspomaganie rozwoju dzieci i młodzieży, w tym osób uzdolnionych;

-        potrzeb opiekuńczo-wychowawczych dzieci i młodzieży;

-        rodziny jako podstawowego środowiska opiekuńczo-wychowawczego;

-        diagnozowanie agresji, przemocy, uzależnienia od alkoholu i środków psychoaktywnych jako problemów zaburzających opiekę i wychowanie dzieci i młodzieży;

-        dzieci i młodzieży nieakceptowanych w grupie klasowej i rówieśniczej;

-        instytucjonalne i pozainstytucjonalne wymiary diagnozy;

 

2.      Profilaktyka:

-        profilaktyka, profilaktyka szkolna – ujęcie interdyscyplinarne;

-        instytucjonalne i pozainstytucjonalne wymiary działań profilaktycznych na rzecz dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych;

-        innowacyjność, kreatywność i różnorodność oddziaływań profilaktycznych jako perspektywy minimalizowania zachowań problemowych (ryzykownych) dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych;

-        programy profilaktyczne;

-        profilaktyka zagrożeń związanych z opieką i wychowaniem dzieci i młodzieży;

-        metody, techniki i narzędzia stosowane w profilaktyce;

 

3.      Terapia (pomoc, wsparcie):

-        terapia osób uzależnionych; z zachowaniami autoagresywnymi, myślami i tendencjami samobójczymi;

-        obszary pomocy i wsparcia pracy placówek terapeutycznych i resocjalizacyjnych – potrzeby a rzeczywistość

-        opieka postpenitencjarna;

-        rewalidacja dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i innego rodzaju zaburzeniami, niepełnosprawnościami;

-        pomoc i wsparcie poradni psychologiczno-pedagogicznych i innych instytucji;

-        rola szkoły we wspomaganiu rozwoju dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami i specjalnymi potrzebami edukacyjnymi;

-        inspiracje i kreatywność w terapii artystyczno-pedagogicznej;

-        metody, techniki i narzędzia stosowane w terapii;

-        instytucjonalne i pozainstytucjonalne formy pomocy i wsparcia rodziny niewydolnej opiekuńczo-wychowawczej;

4.      Kształcenie:

-        możliwości kształcenia i doskonalenia kompetencji osób zajmujących się diagnostyką, profilaktyką i terapią osób niedostosowanych społecznie, zdemoralizowanych, osadzonych, niepełnosprawnych itp.;

-        kształcenie ustawiczne nauczycieli (w tym nauczycieli specjalnych potrzeb edukacyjnych) - standardy, możliwości, utrudnienia;

-        kształcenie nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej w zakresie diagnozy, profilaktyki i terapii;

-        osób w zakresie wspomagania rozwoju dziecka;

-        edukacja ustawiczna w zakresie pracy społecznej (socjalnej);

-        instytucjonalne i pozainstytucjonalne wymiary kształcenia ustawicznego;

 

Zaproponowane zagadnienia nie wypełniają szerokiej a jednocześnie złożonej problematyki dotyczącej diagnostyki, profilaktyki, terapii i kształcenia obejmujących dzieci i młodzież, a także osoby pracujące z nimi, co tym samym dajemy Państwu możliwość na własne propozycje i sugestie w tym zakresie, które uczynią podejmowany dyskurs bardziej pełniejszym, twórczym i owocnym.

Pragniemy, aby konferencja stała się forum wymiany doświadczeń, wiedzy, opinii zarówno przedstawicieli środowiska akademickiego, jak i praktyków na co dzień związanych z pracą z osobami wymagającymi podejmowania wielu działań diagnostyczno-profilaktyczno-terapeutycznych.