Założenia progrmowe konferencji

Budowa społeczeństwa obywatelskiego jest jednym z aspektów pozwalających na wielosektorowość (welfare pluralism) w polityce społecznej następującą po welfare state w wyniku zmierzchu państwa opiekuńczego i marginalizacji polityki społecznej w państwie kapitalistycznym opartym na doktrynie neoliberalnej. Poszukiwanie nowych rozwiązań w zakresie wsparcia społecznego dla obywateli jest realizowane poprzez usługi społeczne wpisujące się w system zabezpieczenia społecznego. W wielosektorowej polityce społecznej usługi społeczne jako rodzaj świadczeń społecznych i podsystem polityki społecznej wymagają wielokierunkowej reorganizacji.

Zasoby wsparcia społecznego zakumulowane są dzisiaj w sferze nieformalnej, w trzecim sektorze oraz w dynamicznie rozwijających się formalnych publicznych i niepublicznych strukturach pomocowych. Praca socjalna jest działaniem mającym na celu wspieranie ludzi w różnych trudnych sytuacjach życiowych, gdy oni sami przestają sobie z nimi radzić we własnym zakresie. Doświadczane przez ludzi problemy i sposoby ich przezwyciężania są utrwalone, ale także ewoluują wraz ze zmianą warunków życia i aspiracji w tym zakresie. Współczesny etap rozwoju społecznego, określany mianem społeczeństwa ponowoczesnego, społeczeństwa sieci stwarza nowe ryzyka społeczne, ale także nowe możliwości przezwyciężania trudności życiowych. Obok tradycyjnych form świadczenia ludziom wsparcia w ponowoczesnym świecie pojawiają się formy nowe związane z komputeryzacją i informatyzacją życia np. serwisy społecznościowe, kontakty internetowe z instytucjami itd. Zasoby te uruchamiane są w sytuacji deficytów i barier o charakterze socjalnym i niematerialnym, w grupach i zbiorowościach zróżnicowanych wg takich podstawowych zmiennych, jak wiek, płeć czy miejsce zamieszkania. Współcześnie ma miejsce przenikanie się tradycyjnych i sieciowych form wsparcia społecznego w sferze działań pomocowych.

Uczestnicy konferencji 

Konferencja ma charakter interdyscyplinarny upowszechniający w nauce myślenie holistyczne, łączące teorię z praktyką, respektujące także międzypokoleniową odpowiedzialność.

Do debaty konferencyjnej zapraszamy przedstawicieli nauk socjologicznych, psychologicznych, ekonomicznych, prawnych, polityki społecznej i informatyki oraz innych dyscyplin naukowych. W sposób szczególny pragniemy włączyć do debaty również przedstawicieli środowisk praktyki z zakresu polityki społecznej,  pomocy społecznej i pracy socjalnej, samorządowe władze lokalne i regionalne.

Tematyka konferencji

Proponujemy dyskusję wokół następujących problemów:

I. Zasoby i formy wsparcia społecznego

1. Wielosektorowa polityka społeczna (obywatelska polityka społeczna: trzeci sektor, sektor nieformalny: rodzina,  sąsiedzi, najbliższe otoczenie); sfera publiczna (instytucje państwowe na szczeblu centralnym i wojewódzkim, organy samorządowe szczebla wojewódzkiego  powiatowego i gminnego); sfera prywatna (podmioty wytwarzające, sprzedające usługi społeczne na prawach rynkowych, podmioty kontraktujące usługi społeczne)
2. Procesy organizacji i reorganizacji usług społecznych w systemie zabezpieczenia społecznego (pomoc społeczna, opieka długoterminowa, ochrona zdrowia, ubezpieczenia społeczne): decentralizacja i demonopolizacja, komercjalizacja poprzez prywatyzację i urynkowienie, uspołecznienie, menedżeryzacja  

II.   Społeczeństwo sieciowe - nowe ryzyka, wyzwania i możliwości realizacji pracy socjalnej

1. Internetowe i stacjonarne Kluby Międzygeneracyjne dla osób starszych i młodzieży
2. Usługi opiekuńczo-integracyjne dla seniorów, młodzieży i dzieci w miejscu ich zamieszkania i w placówkach do tego powołanych
3. Międzypokoleniowe zajęcia terapeutyczne, hobbystyczne np. modelarstwo, choreoterapia
4. Edukacja z zakresu profilaktyki i leczenia uzależnień behawioralnych młodzieży i seniorów
5. Internetowa sieć wsparcia a instytucjonalne formy tradycyjnej pomocy społecznej dla seniorów.