Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na dwuczęściową konferencję „Nigdy Więcej” będącą głównym elementem i kulminacją programu publicznego wystawy pod tym samym tytułem, prezentowanej w Muzeum nad Wisłą.Konferencja, zaplanowana na dni 24-26 października 2019 roku, odbędzie się w Muzeum na Pańskiej i będzie składać się z części historycznej oraz współczesnej:

„Sztuka przeciw wojnie i faszyzmowi w XX i XXI wieku” – 24 października (czwartek)
„Internacjonalizm po końcu globalizacji” – 25-26 października (piątek–sobota)

Obie części konferencji odnoszą się do toczących się w obszarze sztuki i poza nią dyskusji na temat form zaangażowania środowiska artystycznego oraz instytucji kultury w kluczowych historycznie momentach. Współcześnie jest to dyskusja o zagrożeniach nowymi formami przemocy i lęku przed wojną, o zaprzeczaniu lekcji wyciągniętej z tragedii II wojny światowej. Jej świadkowie powoli odchodzą, zaś dzieła będące repozytoriami pamięci przestają być czytelną przestrogą i ulegają neutralizacji.

Wystawa „Nigdy więcej. Sztuka przeciw wojnie i faszyzmowi w XX i XXI wieku”, zorganizowana w 80. rocznicę wybuchu II wojny światowej, jest także częścią oddolnej inicjatywy instytucji kultury, Roku Antyfaszystowskiego. W bogatej antyfaszystowskiej historii szukamy odpowiedzi na pytanie o znaczenie i siłę działań antywojennych i antyprzemocowych dzisiaj. Czy antyfaszyzm jako doświadczenie zuniwersalizowane, jako pokojowy fundament życia społecznego w Europie stracił swoją scalającą moc? Czy antyfaszyzm skończył się wraz z komunizmem, z którym był mocno związany zarówno w latach 30., jaki i 50.? I czy da się w związku z tym skutecznie go kontynuować w ramach tradycji demokratycznych? Czy też walka z (post)faszyzmem tożsama jest dziś z walką z kapitalizmem, co jest istotą historycznej lewicowej tradycji antyfaszystowskiej? A wreszcie, jak opowiedzieć historię antyfaszyzmu, żeby mogła inspirować dzisiejsze ruchy społeczne sprzeciwiające się przemocy?

Podczas pierwszego dnia konferencji (część historyczna) przyjrzymy się strukturze wystawy „Nigdy więcej”, wydobywając relacje sztuki i antyfaszyzmu w latach 30. i 50. oraz prezentując referaty historyczek i historyków sztuki poświęcone poszczególnym dziełom czy ruchom artystycznym. Tego samego dnia odbędzie się także dyskusja dyrektorów siedmiu muzeów wchodzących w skład europejskiej konfederacji L’Internationale. Tym samym dyskusja wyjdzie poza historie pojedynczych dzieł, podejmując temat misji społecznej instytucji kultury i ich powinności wobec społeczeństwa w czasach napięć i polaryzacji politycznej w Europie.

Drugiego i trzeciego dnia konferencji (część współczesna), będziemy gościć osoby reprezentujące kolektywy, instytucje i placówki badawcze, a także artystki i artystów zajmujących się refleksją na temat współczesnych kryzysów związanych m.in. z użyciem nowych technologii jako narzędzia manipulacji oraz z radykalizacją języka sporów politycznych. Zmierzymy się też z kwestią aktualnej definicji faszyzmu i wsłuchamy się w wielość opinii i postaw artystycznych, aktywistycznych i akademickich.

Podczas sesji 25 października wygłoszone zostaną referaty zgrupowane w bloki tematyczne, a następnie odbędzie się dyskusja z publicznością. Sesja 26 października ma natomiast charakter moderowanego zgromadzenia, w którym aktywny udział mogą wziąć wszyscy obecni. Celem zgromadzenia jest poszukiwanie nowych form artystycznej współpracy i internacjonalizmu, które byłyby ufundowane na bazie równości ekonomicznej, rasowej i płciowej oraz na sprawiedliwości klimatycznej.