Tematyka konferencji: „Społeczne gospodarowanie” wydaje się bardzo szeroka, a nawet niejasna. Z jednej strony można uważać, że „społeczne gospodarowanie” to tautologia. Przywołując koncepcję „ niewidzialnej ręki kierującej rynkiem” Adam Smith sądził, że  prywatne, komercyjne działania gospodarcze przynoszą pożytek społeczny. Z drugiej strony można uważać, że „społeczne gospodarowanie” to oksymoron. Prywatne, komercyjne działania gospodarcze powodują liczne efekty zewnętrzne, które nie są korzystne dla różnych grup społecznych, a czasem dla całych społeczeństw.

Rada programowa konferencji na temat  społecznego gospodarowania nie zamierza ograniczać tematyki. Sądzimy, że społeczne gospodarowanie jest realizowane zarówno na rynkach, w przedsięwzięciach komercyjnych, jak i w przedsięwzięciach niekomercyjnych, luźno związanych z rynkiem. Wykazanie, że gospodarowanie przynosi społeczne korzyści, oparte na wynikach badań naukowych, nie może być a priori związane tylko z sektorem publicznym, organizacjami pożytku publicznego, partycypacją  pracowniczą i podobnymi przedsięwzięciami non-profit. Społecznych wartości można poszukiwać również w prywatnych, komercyjnych przedsięwzięciach, w których zysk nie jest jedynym celem, ale środkiem do osiągania celów społecznie wartościowych.

W języku naukowym opisującym społeczne gospodarowanie funkcjonuje wiele niejasnych nazw. I tak, Leon Walras przez „economie sociale” rozumiał gospodarkę, w której następuje sprawiedliwy podział bogactwa i własności (1874 r.). Friedrich Wieser użył nazwy „Gesellschafliche Wirtschaft” do opisu gospodarki, w której siłą organizującą  jest społeczeństwo (1914 r.). Frank Fetter wyodrębnił „ business economy”, jako gospodarkę zorientowaną na zyski, od „social economy”,określającą gospodarowanie w celach niekomercyjnych (1915). W trzech językach użyto nazwy „gospodarka” (economie, Wirtschaft, economy), dodając tej nazwie pozytywny lub normatywny sens. W sensie pozytywnym ”społeczna gospodarka” oznacza te rodzaje gospodarowania, które nadają priorytet celom społecznym. Są to dziedziny gospodarki: zdrowie, edukacja, usługi publiczne i formy gospodarowania: spółdzielnie, towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, akcjonariat pracowniczy. W sensie normatywnym „społeczna gospodarka”, oznacza poszukiwanie w rzeczywistości gospodarki możliwości przezwyciężania „błędów rynku”, „negatywnych efektów zewnętrznych”, „nieproduktywnej przedsiębiorczości” za pomocą budowania społecznych instytucji i organizacji. W ten nurt wpisują się badania nad społeczeństwem obywatelskim, nad włączeniem wartości społecznych do działalności komercyjnej, ograniczaniem ubóstwa, bezrobocia, dyskryminacji.

W obu nurtach, pozytywnym i normatywnym, badania prowadzą ekonomiści, socjologowie, a także filozofowie i teolodzy. Dziedzina badań nad społecznym gospodarowaniem jest pluralistyczna i otwarta na dialog, wymianę  idei i omawianie wyników badań.

Konferencja „Społeczne gospodarowanie” jest otwarta dla wszystkich badaczy gospodarowania, którzy poszukują w nim wartości społecznych.

Konferencja będzie odbywać się w języku polskim. Podczas konferencji zostaną zaprezentowane wybrane artykuły.