Starzenie się jest procesem biologicznym, warunkowanym genetycznie. Przebieg tego procesu zależy jednak nie tylko od genów, ale wielu rożnych czynników, między innymi od miejsca zamieszkania, trybu życia, przebytych chorób, odżywiania czy relacji z innymi. Jeśli pominąć wpływ przewlekłych chorób, to tym, co wyznacza rytm starzenia się, są zmiany degeneracyjne w układzie nerwowym. Mogą one skutkować różnego typu niedomaganiami, ograniczeniami i niepełnosprawnością fizyczną lub psychiczną. Od strony biologicznej profilaktyka procesu starzenia się będzie zatem polegała przede wszystkim na stymulacji i korekcji procesów nerwowych. Celem tej profilaktyki jest zatem niwelowanie ograniczeń i niedopuszczenie do wystąpieniu stanu niepełnosprawności uniemożliwiającej realizację ról społecznych czy wykonywanie zadań życiowych.
Czas wolny, dominujący fenomen wieku senioralnego, bywa różnie wykorzystywany. Według schematu J. Nash’a może być wypełniany „zabijaniem czasu”, na przykład, bezmyślnym oglądaniem telewizji. Treścią czasu wolnego mogą być przeżycia emocjonalne, na przykład, oglądanie horrorów, zawodów sportowych. Szczególnie wartościowe rozwojowo są te aktywności wolnoczasowe, które wiążą się z podejmowaniem wyzwań: systematyczna realizacja zainteresowań, aktywność twórcza lub fizyczna. Twórczość może być rozumiana jako tworzenie przedmiotów, ale można też mówić o autokreacji, czyli o tworzeniu samego siebie. Taką, między innymi, funkcję, zgodnie ze swoją nazwą, spełnia rekreacja, która, oprócz wypoczynku i rozrywki, może być ścieżką samodoskonalenia.
Aktywność rekreacyjna może przybierać formę działań fizycznych i/lub umysłowych. Aby aktywności podejmowane przez seniora przyczyniały się do spowalniania procesu starzenia, powinny stanowić wyzwanie, być wynikiem własnej inicjatywy, odbiegać od rutyny, spełniać indywidualne pragnienia i cele. Efektem i znakiem tak ujmowanej aktywności będzie doświadczenie radości. Radość znaczy więcej niż przyjemność. Pojawienie się jej poprzedzone jest wysiłkiem, zmaganiem się z trudnościami. Właśnie radość, a nie przyjemność, jest/powinna być kluczową modalnością aktywności rekreacyjnej seniorów.
Celem konferencji jest wymiana poglądów pracowników nauki i praktyków, którzy są autorami analiz teoretycznych i pragmatycznych lub realnie angażują się w aktywność rekreacyjną seniorów. Grupa społeczna będąca przedmiotem zainteresowań konferencji staje się w kręgu kultury euroamerykańskiej coraz liczniejsza. Istotnie zwiększająca się grupa seniorów stanowi nie tylko dylemat demograficzny, ale i społeczny. Jest wyzwaniem dla
medycyny, nauk o zdrowiu, nauk ekonomicznych i dla nauk społecznych, w tym dla pedagogiki i pedagogiki specjalnej.
Obrady odbywać się będą w języku polskim i angielskim, jednak preferowanym językiem obrad będzie język angielski. W wystąpieniach w języku polskim należy przygotować prezentacje (slajdy) dwujęzyczne lub wyłącznie po angielsku (chodzi o to, aby wszystkie wystąpienia były zrozumiałe także dla zagranicznych uczestników konferencji).
W ramach konferencji planujemy utworzenie specjalnej sekcji „Brydż a profilaktyka starzenia się” oraz organizację sesji posterowej.
Będzie istniała możliwość publikacji tekstów w „Roczniku Andragogicznym” (punktacja ministerstwa – 14) po przejściu procedur wydawniczych. Zainteresowani powinni przesłać tekst (preferowany j. angielski) do dn. 30.06.17 r. na platformę APCz.