Miasto: dom — miejsce — palimpsest


MINIONA -

Collegium Broscianum - Instytut Socjologii UJ
Częstochowa, ul. Zbierskiego 2/4

Zdaniem Elizabeth Grosz “miasta są miejscami (loci), które produkują, regulują i strukturują ciała”, pozostając równocześnie “przestrzenią, która otacza, ochrania i mieści (houses), przyjmując swą formę i funkcje od (wyobrażonych) ciał, które konstytuuje”. Jako produkt kultury i habitat są zarazem sposobem kolonizacji przestrzeni natury, ukierunkowującym ludzkość w przestrzeni. W mieście łączy się więc praxis zamieszkiwania z techne budowania, co być może stanowi o takiej atrakcyjności kategorii miasta jako metafory kulturowej - zasadnej zarówno do namysłu nad palimpsestowym nawarstwianiem się osadów historycznych w tkance miejskiej, jak i futurologicznej spekulacji, nieodłącznie wiążącej się z imaginowaniem coraz to nowocześniejszych, niebosiężnych aglomeracji. Miasto jednocześnie zdaje się schronieniem i domem (Heidegger o obydwu pisze: Hut), który w czasach zmierzchu antropocenu i ekokrytycznej wiwisekcji dorobku cywilizacyjnego homo sapiens okazuje się pułapką, stwarzającą przestrzeń dla nadużyć społecznych, ekonomicznych i politycznych - co znajduje oddźwięk zarówno w wizjach eco-city, miasta ekologicznego, jak i postapokaliptycznych wyobrażeniach metropolii opustoszałej, nawiedzanej przez cienie dawnej świetności. Mając na uwadze wszystkie te sygnały interpretacyjne, organizatorzy konferencji Miasto: dom — miejsce — palimpsest pragnęliby zwrócić szczególną uwagę Prelegentów na następujące zagadnienia:

  • miasto jako palimpsest: historia, pamięć, widmo;

  • miasta i getta: od izolacjonizmu po apartheid;

  • miejskie topografie i przestrzenie (cityscapes);

  • miasto udomowione: hermeneutyki zamieszkiwania;

  • ekonomia i polityka miasta;

  • ekokrytyka: ekotopie, green cities i zachowywanie bioróżnorodności;

  • przedmieścia (suburbia) i blokowiska;

  • pasaże miejskie i flâneuryzm;

  • mapa miasta: architektura i urbanistyka;

  • miasta mityczne i zaginione;

  • utopie i dystopie miejskie;

  • miejski rewolucjonizm: miasto, masa, maszyna;

  • miasto jako wspólnota: demonstracje, strajki, manifestacje;

  • miasta fikcyjne, fantastyczne i futurystyczne;

  • transport miejski;

  • miasto jako organizm;

  • miasto jako przestrzeń zagrożenia: pandemie, plagi, infekcje, pasożyty;

  • moda miejska: od dziewiętnastowiecznego dress-code’u po dwudziestopierwszowieczne fashion weeks;

  • kultura miasta: karnawały, festyny, festiwale artystyczne;

  • miasto a wieś;

  • miasta-państwa (polis);

  • miasto jako kolebka cywilizacji;

  • miasto i wojna: od sztuki oblężniczej po przestępczość zorganizowaną;

  • mieszkańcy metropolii i miasteczek.

Lista ta z konieczności jest niewyczerpująca i powinna być traktowana raczej jako przyczynek do namysłu nad kulturową kategorią miasta i tego, co miejskie.






Źródło:  https://dommiejscepalimpsest.wordpress.com/

Aktualizacja:  2018-05-24 00:13:24