W czerwcu 2019 roku upłynie trzydzieści lat od pierwszych wolnych wyborów
w najnowszej historii Polski. To trzydzieści lat w nowym kształcie
politycznym, społecznym i gospodarczym, trzydzieści lat przemian, sukcesów
i porażek, trzydzieści lat życia na własny rachunek i mentalnej rewolucji.
W tak mozaikowej i migotliwej rzeczywistości reportaż zajął miejsce powieści
realistycznej. Ona przechadzała się jak lustro po gościńcu - on jest ekranem
odbijającym to, co tak szybko dzieje się na miejskich trotuarach i w
szklanych wieżowcach, na wiejskich drogach i w gminnych sklepikach. Ma
nawet moc wyświetlania tego, co dzieje się w naszych głowach, choć dostęp
do tego wydaje się niemożliwy. Reporterzy potrafią jednak podejść tak blisko
swoich bohaterów, że mamy wrażenie słyszenia ich myśli. Sztuka opowieści o
szczegółach i drobiazgach, poprzez które możemy zobaczyć całe światy, w
polskiej szkole reportażu została doprowadzona do mistrzostwa.
Jakie obrazy ostatnich trzech dekad życia w naszym kraju znalazły się w
reporterskich przekazach? Co kiedyś zobaczą, czego posłuchają, o czym
przeczytają ci, którzy będą próbowali zrozumieć nas i nasze czasy? Jakie
"małe realizmy" i wielkie metafory przyniósł wysiłek reporterów nieustających
w staraniach, żeby pochwycić to, co najważniejsze, choć wcale nie otwiera
wieczornych wiadomości?
Proponujemy kilka obszarów tematycznych:
 historia i jej aktorzy (znani i nieznani)
 białe plamy - zapełnianie czy ideologizowanie?
 wpływ przemian gospodarczych na stosunki społeczne i mentalność
 nowe środowiska, nowe partycypacje i wykluczenia, nowe role
 tabu bez tabu – nowe-stare tematy
 swoi i obcy, sojusze i podziały, tożsamość w budowie
 Polska się buduje - obrazy realiów przestrzennych i architektonicznych, nowe przestrzenie życia społecznego
 Polska z oddali, czyli reporterzy obcojęzyczni o nas
 przemiany gatunkowe - nowe odmiany i nowa postać znanych odmian
 postacie medialne - reportaż prasowy, książkowy, radiowy, telewizyjny, filmowy, fotoreportaż
 międzymedialność i multimodalność reportażu po 1989 roku
 reporterzy ostatniego trzydziestolecia – osobowości i ich styl
 środowiska kultywowania reportażu - medialne ostoje gatunku
 metody i miejsca reporterskiej edukacji
 konkursy na reportaż i nagrody dla reporterów - docenienie, promocja czy "konkurs piękności"?
 "polska szkoła reportażu" - druga, trzecia czy ciągle ta sama?
Na te pytania, między innymi, chcemy poszukać odpowiedzi. Zapraszamy wszystkich, niezależnie od dyscypliny naukowej, którzy przyglądają się reportażowi i go badają. Spotkajmy się i podzielmy swoimi obserwacjami w perspektywie rocznicy niezwykle ważnej cezury, która otworzyła przed nami jako społeczeństwem tyle możliwości. Co z nimi zrobiliśmy?