Celem konferencji jest ukazanie roli języka polskiego jako nośnika tożsamości tak indywidualnej, jak zbiorowej, wśród Polaków oraz osób pochodzenia polskiego żyjących za zachodnimi i wschodnimi granicami Polski po roku 1945. Ze względu na potencjalnie szeroki zakres przedmiotowy tematu organizatorzy pragną, by wystąpienia uczestników skoncentrowały się wokół zagadnień związanych z instytucjonalnym wymiarem funkcjonowania polszczyzny poza granicami kraju, w tym przede wszystkim (choć nie tylko) na Wschodzie. W szczególności chodzi o działalność szkół i klas polskojęzycznych (w tym wykorzystywane w tych placówkach programy nauczania), organizacji polskich i polonijnych, mediów polskojęzycznych, duszpasterstwa polskiego, a także polityki oświatowej i migracyjnej państw, na terenie których istnieją skupiska polskojęzycznej ludności.

Plonem konferencji będzie publikacja książkowa, prezentująca dorobek ww. podmiotów, ich sposoby funkcjonowania, strategie, programy etc., a także zarysowująca perspektywy rozwoju polszczyzny na Wschodzie w kolejnych dziesięcioleciach.

Do uczestnictwa w konferencji zaproszeni są badacze problematyki polonijnej oraz osoby czynnie zaangażowane w kształtowanie świadomości językowej naszych rodaków na Wschodzie: nauczyciele, duszpasterze, działacze społeczni, dziennikarze etc.