Paradoksologia w starożytności i średniowieczu


MINIONA -

Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Warminsko-Mazurskiego
Częstochowa, ul. Zbierskiego 2/4

Starożytny i średniowieczny horyzont ludzkiego postrzegania wypełniały liczne zjawiska nadzmysłowe, miedzy innymi: prodigia i mirabilia. Wszelkie ludzkie, zwierzęce i roślinne kurioza od zarania dziejów zarówno inspirowały, jak tez implikowały pytania o naturę świata, istotę ludzkiego bytu oraz granice człowieczeństwa. Niemożność ujęcia w naukowe ramy zagadkowych zjawisk przyrody oraz ich wpływu na ludzkie życie sytuowała je w sferze rozumowo niewytłumaczalnej, okrywała woalem tajemnicy, czyniąc z niej niekiedy klejnot wiedzy częstokroć mający wymiar elitarny. Zainteresowanie zjawiskami nadprzyrodzonymi wpisywało się na ogół w kompleks przeobrażeń społeczno-kulturowych, którym niejednokrotnie towarzyszyło zachwianie wiary w‑ tradycyjny porządek rzeczywistości, czy kryzys tradycyjnych i‑dogmatycznie przyjmowanych wartości. Zjawiska nadprzyrodzone były również istotnym elementem struktur propagandy politycznej – tak pojmowane stawały się orężem służącym ekspozycji aury niesamowitości przywódców politycznych, czy władców. Jako intrygująca część rzeczywistości stawały się zarówno przedmiotem racjonalistycznych wyjaśnień, jak tez stanowiły chętnie obierany motyw twórczości literackiej.

 

Intencją organizatorów konferencji jest z jednej strony próba chronologicznego „zawężenia” zjawiska paradoksologii do „jedynie” dwóch epok historycznych: starożytności i średniowiecza, z drugiej zaś stworzenie szansy wypowiedzenia się możliwie szerokiemu kręgowi humanistów: historyków, filologów klasycznych, literaturoznawców, kulturoznawców, religioznawców i filozofów.






Aktualizacja:  2015-11-28