Rozważania na temat istnienia religii w czasie i przestrzeni należą do klasycznych osiągnięć religioznawstwa i fenomenologii religii. Prace Mircea Eliadego oraz innych badaczy religii przybliżyły do zrozumienia natury i specyfiki świętego czasu, odmiennego od czasu doczesnego. Religie nie mogłyby również istnieć bez miejsc kultu oraz świętych miejsc, będących najczęściej ich symbolami, takimi jak Jerozolima, Mekka czy Benares. Cykl życia wyznawców porządkują różne kalendarze religijne, a powodzenie rytuałów zależy od odpowiedniego dobrania miejsca i czasu w danym porządku transcendentnym.

            Religie powstają oraz umierają. Wiele religii, niegdyś wpływowych, obecnie należy do martwych religii historycznych, których próby wskrzeszania zdarzają się na przykład w ramach neopogańskich kultów. Nie jest przesądzony, w obliczu procesów sekularyzacji, los współczesnych religii, z których wiele może w przyszłości zaniknąć. Dynamiczna jest ontologia religii                                w przestrzeni publicznej oraz medialnej – to co dziś jest powszechnie widoczne, jutro może nie istnieć. Jeśli jednak człowiek jest z natury bytem społecznym jako homo religiosus, to przestrzeń religijna nie znosi próżni - zatem generuje nowe religie albo wprowadza nowe jakości w starych religiach.

            Sądzimy zatem, że refleksja nad istotą religii w czasie i przestrzeni jest zasadna. Proponujemy następujące punkty problemowe:

·                    narodziny religii

·                    tanatologia religii

·                    religijne święta, święte dni

·                    czas święty a czas świecki

·                    czas linearny a czas cykliczny w religiach

·                    czas wewnętrzny a czas zewnętrzny w religiach

·                    filozofie czasu i przestrzeni a religie

·                    psychologia czasu i przestrzeni a religie

·                    religia jako sfera uczasowiania ludzkiego życia

·                    powstanie i koniec świata w religiach

·                    przyszłość religii

·                    święte miejsca w religiach

·                    święta przestrzeń, święty kosmos w religiach

·                    geografia religii świata

·                    przestrzeń wirtualna a religie

·                    przestrzeń publiczna a religie

·                    rola przestrzeni w praktykach religijnych

·                    religie i walka o przestrzeń

·                    sacrum i profanum – granice i przenikania

·                    przestrzeń wewnętrzna i zewnętrzna doświadczenia religijnego

·                    mistycyzm jako religijność osadzona poza czasem i przestrzenią

religijna a naukowa wizja czasu i przestrzeni

Jesteśmy otwarci na Państwa inne propozycje interesujących tematów. Natomiast do udziału w konferencji zapraszamy przedstawicieli różnych obszarów humanistycznych i społecznych: religioznawców, kulturoznawców, psychologów, socjologów, filozofów, teologów, historyków, antropologów, pedagogów i przedstawicieli innych nauk, zainteresowanych problemem czasu i przestrzeni w religiach.