Zapraszamy do wspólnego namysłu nad filozoficznym doradztwem, psychoterapią filozoficzną i coachingiem jako dyscyplinami akademickimi, ale także nad praktycznym funkcjonowaniem coraz liczniejszych poradni filozoficznych. Chcemy przyjrzeć się idei doradztwa filozoficznego, uwzględniając jej aspekty pedagogiczne i psychologiczne. Celem obecnej konferencji, pierwszej z cyklu poświęconych temu tematowi, jest odpowiedź na podstawowe pytanie - czy współczesna filozofia akademicka może znów, jak w starożytności, być nauczycielką życia?

            Wiedza zawarta we współczesnych podręcznikach ontologii, epistemologii, etyki czy estetyki ma charakter teoretyczny.  Starożytnym nauczycielom życia, takim jak Epikur czy Epiktet, większość współczesnej filozofii akademickiej wydawałaby się prawdopodobnie, mniej lub bardziej wyrafinowanym „dialektycznym popisem”. Wiedza filozoficzna jest według nich użyteczna jedynie wtedy, gdy jest wykorzystywana praktycznie „na ścieżce duchowego rozwoju”. Co więcej, z ich punktu widzenia, zdobywanie umiejętności filozoficznego argumentowania bywa szkodliwe dla rozwoju osoby, jeśli nie obejmuje również ćwiczenia umiejętności związanych z rozumnym kierowaniem uczuciami. Współczesny filozof akademicki wydaje się stać przed następującym dylematem. Albo potraktuje filozofię jako dyscyplinę czysto teoretyczną, rezygnując całkowicie z ambicji świadomego kształtowania osobowości, albo podejmie się tego zadania, ryzykując wkraczanie w kompetencje naukowej psychologii czy pedagogiki. Jak w praktyce rozwiązywać tego rodzaju dylematy?  Jak w obliczu postępu dyscyplin pokrewnych filozofia może zachować swoją autonomię i siłę oddziaływania?

             Zmiany cywilizacyjne stymulują procesy dezintegracji osobowości współczesnego człowieka. Współczesna młodzież ma ogromny potencjał rozwoju a jednocześnie coraz większe problemy z nawiązywaniem głębokich relacji międzyosobowych, z rozumieniem siebie, a w szczególności świata własnych emocji i przeżyć. To twarda rzeczywistość w postaci osobowości współczesnych studentów wymusza często na prowadzących zajęcia z filozofii nadawanie im praktycznego charakteru i wprowadzanie do własnych zajęć elementów „filozoficznej terapii”. Od czasu ukazania się w 1978 The New Image of the Person: The Theory and Practice of Clinical Philosophy Petera Koestenbauma, wielu autorów (np. Elliot Cohen, Gerd Achenbach, Michel Weber, Louis Marinoff) podejmowało próby zdefiniowania doradztwa filozoficznego. Trudno dziś mówić o powszechnej zgodzie w kwestii naukowego statusu tej dyscypliny. Publikacje tych autorów ukazują jednak jak wielkie możliwości w działalności doradczej i terapeutycznej otwiera znajomość tradycji filozoficznej.

Zgłoszenia prosimy kierować na adres pogadalnia@gmail.com

Do 2 listopada 2015 oczekujemy plików zatytułowanych "nazwisko-tytuł wystąpienia". Plik powinien zawierać imię i nazwisko uczestnika, afiliację, stopień naukowy i abstrakt (ok. 300 słów).