Wymiar duchowy to istotny „element” człowieczeństwa, przenikający całe ludzką egzystencję i wszystkie pozostałe wymiary.  Jego istnienie kwestionowane jest przez nielicznych, głównie z kręgu osób o materialistycznym rozumieniu świata. Wymiar ten, definiowany na wiele sposobów, odnosi się do najgłębszych fundamentów istnienia. Drugim ważnym wymiarem człowieczeństwa są reguły postępowania, które przyjmuje jako swoje i nimi się kieruje podejmując życiowe decyzję. Zespół określonych reguł nazywany jest etyką lub moralnością. Jednym z pierwszych zadań  moralności jest określenie sposobu rozumienia dobra i zła. Na tej podstawie oceniane są poszczególne decyzje człowieka. Często moralność związana jest ściśle z wyznawaną religią. Pojawia się jednak pytanie o relację duchowości do moralności. 

Jak wygląda ta relacja? Czy możliwa jest duchowość bez moralności lub moralność bez duchowości? Czy któryś z wymiarów można uznać za pierwotny ontologicznie lub czasowo? Jak pewne treści duchowe łączą się z praktyką duchowego życia i odwrotnie? Jaki jest związek teorii moralności z czynami moralnymi?

Powyższe zagadnienia pozostają w obrębie zainteresowań teologii, w szczególny sposób teologii duchowości i teologii moralnej. Tradycja chrześcijańska  jest bowiem przykładem ścisłej relacji między moralnością a duchowością. U podstaw teologii moralnej i duchowości leżą zasady ewangeliczne. Mają one na celu pomoc człowiekowi w podejmowaniu właściwych decyzji, co w teologii nazywa się “rozeznawaniem duchów”. Teologia moralna jest fundamentem dla teologii duchowości. Przygotowuje podstawę dla rozwoju duchowego, ponieważ określa, co jest dobrem a co jest grzechem; jest pewnego rodzaju oczyszczeniem drogi. Teologia duchowości ma na celu pomoc w  rozeznaniu jaka decyzja, jaka droga duchowa przyniesie człowiekowi większe owoce.

Czy podobne relacje pomiędzy duchowością a moralnością można zaobserwować poza chrześcijaństwem? Czy podobne duchowości mogą rodzić podobną moralność i odwrotnie? Zapraszamy do dyskusji.

Do udziału w konferencji zaproszeni są zarówno teologowie zajmujący się moralnością i duchowością jak i badacze z innych dyscyplin, takich jak religiologia, religioznawstwo, kulturoznawstwo, literaturoznawstwo, sztuka, psychologia, pedagogika czy filozofia.