Współczesne technologie informacyjno-komunikacyjne stwarzają nowe możliwości dostępu oraz wykorzystania dziedzictwa kulturowego – przede wszystkim umożliwiają jego cyfrową archiwizację i digitalizację. Dynamiczne zmienia się proces udostępniania oraz upowszechniania zasobów kultury, jak również ich późniejsze użytkowanie przez szeroką, zróżnicowaną publiczność.

Proces ów można opisywać z różnych perspektyw – od podejścia typowo technicznego pozwalającego na przedstawienie dzieł kultury, poprzez sposoby prezentowania tych dzieł szerszej publiczności, aż do ich odbioru przez tę publiczność, wraz z próbą kategoryzacji. Poziom kompetencji zawodowych osób biorących udział w digitalizowaniu zbiorów kultury stale wzrasta. Wzrasta również świadomość konieczności rozwijania tego procesu przez decydentów, przedstawicieli instytucji kultury, badaczy, animatorów, menedżerów kultury oraz wszystkich zainteresowanych tą problematyką.