Głównym tematem naszej drugiej konferencji z cyklu „Codzienność jako wyzwanie edukacyjne” pragniemy uczynić kategorię refleksyjności, która jest ściśle powiązana
z codziennością. Codzienność odzwierciedla świat społeczny i świat egzystencji człowieka, stanowi świat zmienny kulturowo i historycznie. Jest światem doświadczanym w działaniach, praktykach, relacjach intersubiektywnych, komunikacji. Jednostka w codzienności jawi się jako wpisana w całość świata społecznego, a rozumienie przez nią swojej egzystencji jako otwartej na codzienność wyznaczone jest z jednej strony przez wpływ świata społecznego, z drugiej strony odczytanie własnej podmiotowej i refleksyjnej perspektywy. Codzienność jest zatem konstytuowana przez uwarunkowania społeczne, ale jednocześnie do codzienności autonomiczni ludzie mają i powinni mieć aktywne odniesienie. Naszym zdaniem najbardziej istotna w aktywnym odniesieniu do codzienności jest refleksyjność jednostki. Jednak namysł nad kategorią refleksyjności w kontekście codzienności wciąż pozostaje na obrzeżach zainteresowań badawczych. Dla wielu badaczy powyższe kwestie, choć doniosłe, uznawane być mogą jako „nienaukowe”, kłopotliwe - a co za tym idzie - nie warte zainteresowania. Te białe plamy w obszarze refleksji i aktywności naukowej stały się pretekstem do uczynienia celem naszej konferencji interdyscyplinarnego namysłu nad trzema dyskursami refleksyjności. Pierwszy ujmuje refleksyjność jako ogólną cechę ludzkiego „bycia w świecie”, prowadzącą do samoświadomości i podmiotowości. Drugi rozpatruje refleksyjność jako wymóg naszych czasów, jako uobecnianie się kluczowej kompetencji, niezbędnej do egzystencji w świecie ponowoczesnym. Trzeci podkreśla jej poznawczy wymiar, akcentując związek refleksyjności z formami myślenia, procesami uczenia się i profesjonalizacją.

               Tak ujmowana refleksyjność stanowi istotny, jeśli nie najważniejszy punkt odniesienia dla edukacji oraz refleksji/teorii pedagogicznej. Dotyczy bowiem kluczowego problemu podmiotu i zachodzącego w nim procesu stawania się. Mając na uwadze ważkość podjętej problematyki zachęcamy do wspólnej wymiany myśli nad problemami, zaniedbaniami i wyzwaniami codzienności w kontekście refleksyjności jednostki w jej edukacyjnym, formalnym, nieformalnym i pozaformalnym wymiarze.