Miejsca pamięci (lieux de mémoirex) i motyw nawiedzenia teraźniejszości przez przeszłość przynależą w równej mierze do poetyki realistycznej, znajdującej swą reprezentację w literaturze świadectwa, jak i fantastycznej, kreującej świat widm i monstrów, obserwujących rzeczywistość zza zasłony irrealności. Wyłaniający się z ekranu telewizora Spielbergowski duch(w maszynie) czy inkorporacja figury zombie do przepracowania traumy Holokaustu u Ostachowicza przynależą z tej perspektywy do tej samej tradycji intelektualnej – którą polska tradycja badawcza niepotrzebnie dzieli, zajęta utrwalaniem dychotomii między tzw. kulturą wysoką a popularną. Mając to na uwadze, organizatorzy ogólnopolskiej konferencji naukowej Nawiedzone miejsca – Instytut Filologii Polskiej Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego we współpracy z Ośrodkiem Badawczym Facta Ficta – pragnęliby zachęcić Państwa do zgłębienia zjawisk hauntologii, widmowości, nawiedzenia i postpamięci w literaturze, kulturze i nowych mediach, w tym także (choć nie wyłącznie!) zagadnień:

·         piętna historii: nawiedzonego miejsca w ujęciu historycznym (miejsca bitew, kaźni, egzekucji, katastrof etc.);

·         nawiedzonych miast i domów;

·         nawiedzonych miejsc (szpitale psychiatryczne, statki, lasy, zamki etc.);

·         miast nawiedzanych przez przeszłość (postpamięć, lieux de mémoire);

·         miejsc naznaczonych i przeklętych (cmentarze, drzewa wisielców, uroczyska etc.);

·         egzorcyzmowania historii: toposów złego miejsca;

·         spirytyzmu i mediumizmu;

·         nawiedzonych mediów i widmowej medialności (np. cyberpunkowe wyobrażenia ducha w maszynie);

·         filozofii widmowości: hauntologii i widmontologii.