Celem konferencji jest próba spojrzenia na zagadnienie diaspory w szerokiej perspektywie czasowej i dyscyplinarnej. Poznanie dawnych diaspor, różnych aspektów ich istnienia i funkcjonowania, procesów dotyczących ich w przeszłości, może być przydatne przy rozpoznawaniu współczesnych diaspor i zjawisk z nimi związanych. Dlatego preferowane są wystąpienia dotyczące diaspory żydowskiej, ormiańskiej, greckiej i libańskiej (fenickiej). Szczególny nacisk kładzie się na następujące zagadnienia:

- diaspory i diasporyzacja w ujęciu teoretycznym;

- dzieje diaspor (od starożytności do współczesności);

- polityczne aspekty kształtowania się i funkcjonowania diaspor;

- rewitalizacja “starych” diaspor;

- instytucje diasporalne;

- relacje między członkami diaspory a innymi grupami etnicznymi;

- proces zanikania diaspor;

- nowe diaspory w Europie i na świecie.