W imieniu Polskego Towarzytwa Kulturoznawczego oraz Katedry Antropologii i Badań Kulturowych WP UJ chcielibyśmy zaprosić na konferencję inaugurującą cykl spotkań poświęconych szeroko rozumianym praktykom emancypacyjnym w różnych rejestrach pola kultury. Pragniemy zapytać, czy ciągle aktualne jest stwierdzenie Theodora Adorno, że „nowoczesność to kategoria jakościowa a nie chronologiczna”, a co za tym idzie, czy wciąż możliwe jest tematyzowanie roli archaicznego mitu i współczesnych “mitologii” w relacji do postępującej – lub cofającej się – racjonalizacji. W sytuacjach, które nie nasuwają łatwych rozwiązań, mamy coraz częściej do czynienia z erozją wiary w regulatywną funkcję samego rozumu.

Przejawami tego są m.in. skrajne postawy neoplemienne oparte z jednej strony na reaktywowaniu norm quasi-religijnych, z drugiej „odmowa rozumienia” tej nowej sytuacji przez frakcję trwającą przy postulatach oświeceniowego uniwersalizmu bez krytycznej samorefleksji. W jaki sposób kształtuje się sfera między „metafizyką zabobonu”, nowymi praktykami magiczno-synkretycznymi a dialektyką procesu modernizacji? Czy w konsekwencji możemy już mówić o „demityzacji demityacji”, o odczarowaniu aksjo-normatywnego założenia analizy Maksa Webera mówiącej o „drugim odczarowania” świata”?

Jaka więc jest nasza – polska i środkowoeuropejska – nowoczesność? W jakim zakresie korzysta ona z nagromadzonych zasobów tradycyjnej metafizyki? Czy współcześnie dominuje obawa przed uszczupleniem tych po-metafizycznych zasobów, czy raczej górę bierze chęć instrumentalnego ich wykorzystania jako narzędzi doraźnych działań w sferze Realpolitik? Gdzie należy poszukiwać warunków brzegowych owego rozszczelnienia i/lub limitów wyznaczających zasięg późnonowoczesnych „indywidualnych improwizacji aksjologicznych”? Interesują nas przede wszystkim:

• teoretyczno-filozoficzne projekty myśli postsekularnej;

• estetyka zaangażowana i dyskurs medialny;

• nowoczesne formy mitu; • religia i miatologia jako narzędzia władzy;

• prądy postsekularne w literaturze i sztukach wizualnych;

• granice religijnej emancypacji;

• kres metafizyki a horyzont religii;

• metafora i aluzja – retoryka i język władzy;

• kultura bez symboli;

• mit w służbie oświecenia.

Jesteśmy jednak otwarci na propozycje wystąpień, które nie obejmują wyżej zaproponowanych zagadnień, ale mieszczą się w granicach dyskursów postsekularnych i krytycznych oraz stawiają sobie za cel wypracowanie funkcjonalnego języka opisu i interpretacji szeroko rozumianej dialektyki mitu.

Rozbudowane streszczenia (ok. 10 tys. zzs) wraz z bibliografią prosimy przesyłać na adres mailowy mitreligianowoczesnosc@gmail.com do 13 maja 2018 roku. Rozdystrybuowane wśród uczestników i słuchaczy stanowić będą bazę dyskusji seminaryjnych. Powstałe na tej podstawie teksty poddane zostaną recenzji i ukażą się w formie monografii naukowej przed końcem bieżącego roku akademickiego. Przewidujemy opłatę konferencyjną w wysokości 150 złotych.

KONFERENCJA NALEŻY DO CYKLU SPOTKAŃ ORGANIZOWANYCH POD WSPÓLNYM TYTUŁEM MIT – RELIGIA – NOWOCZESNOŚĆ

komitet organizacyjny: dr hab. Tomasz Majewski, prof. UJ;

mgr Monika Gromala; Maciej Kuster

Katedra Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego ul. Grodzka 64, 31-044 Kraków