Idea konferencji

Zapraszamy do udziału w piątej odsłonie Górskiego Filozofowania. Celem naszego przedsięwzięcia jest zjednoczenie w jednej przestrzeni, zarówno fizycznej jak i myślowej, przedstawicieli różnych ośrodków, nie tylko akademickich, z Polski. Spotykamy się już po raz piąty w miejscu, które winno sprzyjać filozoficznej kontemplacji – w górach, tym razem w Gorcach.

Uważamy, że byt i warunki jakie on stwarza oraz perspektywy jakie otwiera, wyznaczają możliwy zakres ludzkiej świadomości, zarówno co do treści, jak i co do formy (ludzkie myślenie jest uwarunkowane nie tylko miejscem i czasem, ale także szeroko rozumianymi kontekstami). Dlatego, jako organizatorzy chcemy zaproponować wszystkim uczestnikom wyzwanie wspólnotowego zmierzenia się ze szczytami górskimi oraz szczytami filozoficznej problematyki i refleksji. Całe przedsięwzięcie jest unikalne, ponieważ udział w nim dostarcza wyczerpującego poczucia „czegoś więcej” niż tylko intelektualnego dialogu, którego rzadko kiedy uczestnicy „klasycznych” konferencji mogą doświadczyć przy okazji innych wydarzeń w Polsce. Ponadto, trzy dni wspólnych debat oraz rozmów pomagają zacieśnić więzi między przedstawicielami różnych środowisk i ośrodków akademickich. Pozwoli to każdemu uczestnikowi zobaczyć i na własnej skórze doświadczyć stylu/perspektyw oraz priorytetów filozoficznych stosowanych w murach innych uczelni niż własna.

Jesteśmy przekonani, że theoria i praxis tworzą w filozofii swoiste compositum, stąd nasze myślowe wyzwanie chcemy osadzić w klimacie górskiej wędrówki. Innymi słowy zapraszamy na wspólne wędrowanie górskim szlakiem, połączone z filozoficzną ucztą i noclegiem w schronisku.

TEGOROCZNA TEMATYKA

Człowiek jest tylko mocny w stosunku do drugiego człowieka w pyskówkach i przekomarzankach. Często opiera swoją wartość na materii, która jest - a w górach to najlepiej widać, tylko tymczasowa. Zresztą tak samo jak i człowiek.

Tomasz „Czapkins” Mackiewicz

Człowiek to taka dziwna istota, która zawsze chce czegoś więcej.

Nie wystarcza mu to, że ma gdzie spać, co jeść, kochającą rodzinę i uporządkowane życie.

Marek Kamiński

Karol Wojtyła postawił tezę, iż współczesność jest „czasem wielkiego sporu o człowieka, sporu o sam sens jego istnienia, a przez to samo o naturę i znaczenie jego bytu”1. Można by zapytać, czy kiedykolwiek było inaczej? Wszak zgodnie ze wskazówkami chociażby I. Kanta2, M. Schelera3, a wreszcie iWojtyły4, człowiek stanowi sam dla siebie nie tylko jedno z pytań, jeden z problemów, ale zarazem warunek wszelkiego doświadczenia pytajności i problematyczności, tak, iż pytanie człowieka o człowieka jawi się poniekąd jako pytanie ludzkie par excellence, gdyż jego podmiot, treść i horyzont są właściwie tym samym, a pluralizmu prób mierzenia się z tymże pytaniem nigdy nie brakowało. A jednak pytanie to jest i musi być stawiane nieustannie na nowo; po pierwsze dlatego, że okoliczności czasowo-historyczne odsłaniają co rusz nowe jego odcienie; po drugie – być może najważniejsze – ostatecznie każdy człowiek sam musi zmierzyć się ze sobą i wyzwaniem własnego bytu i egzystencji, wreszcie sam status tegoż pytania i spectrum możliwych odpowiedzi, czy też sposobów jego potraktowania, nie tylko że nie jest zamknięty i się zmienia i poszerza, ale pozostaje fundamentalnie nieoczywisty. I to być może właśnie „dzisiaj” jest ono jeszcze bardziej konieczne niż kiedykolwiek, wszak prorocze okazały i nadal okazują się słowa Schelera, stanowiące diagnozę, a zarazem wskazujące kierunek poszukiwania remedium: „[...] biorąc pod uwagę całą znaną nam historię, [poczucie] własnej problematyczności człowieka osiągnęło współcześnie maksimum. W chwili, w której człowiek przyznał się do tego, że ścisłej wiedzy o tym, czym jest, ma mniej niż kiedykolwiek i bardziej przeraża go brak odpowiedzi na tę kwestię, zdaje się znowu wstępować w niego odwaga prawdomówności [skłaniająca do] postawienia tej istotnościowej kwestii na nowo, bez powszechnie dotychczas przyjętego, całkowicie połowicznie lub świadomego włączania [jej] w teologiczną, filozoficzną i przyrodniczą tradycję, oraz rozwinięcia, na podstawie ogromnych skarbów wiedzy szczegółowej, stanowiącej dorobek różnych nauk o człowieku, nowej postaci jego świadomości i wyobrażenia o sobie samym”5. A to wszystko w kontekście „sporu o istnienie człowieka”6 (sic!), z zachowaniem całej radykalności i aporetyczności tegoż określenia naszego hic et nunc.

1K. Wojtyła, Osoba: podmiot i wspólnota, [w:] tenże, Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, Lublin 1994, s. 374.

2„Pole filozofii w tym wszechświatowym znaczeniu da się sprowadzić do następujących pytań: 1) Co mogę wiedzieć? 2) Co powinienem czynić? 3) Czego mam się spodziewać? 4) Czym jest człowiek? Na pierwsze pytanie odpowiada metafizyka, na drugie etyka, na trzecie religia, a na czwarte antropologia. W istocie można by jednak wszystko to wliczyć do antropologii, bo trzy pierwsze pytania ściągają się do ostatniego”, tenże, Logika. Podręcznik do wykładów wydany po raz pierwszy przez Gottloba Benjamina Jäschego, tłum. Z. Zawirski, „Filo-Sofija” 1/2002, s. 141.

3 […] wszystkie centralne problemy filozofii dadzą się w pewnym rozumieniu sprowadzić do zagadnienia, kim jest człowiek, i jakie zajmuje metafizyczne miejsce i położenie w obrębie całości bytu, świata oraz wobec Boga”, M. Scheler, Pisma z antropologii filozoficznej i teorii wiedzy, przełożyli, wstępem i przypisami opatrzyli S. Czerniak i A. Węgrzecki, Warszawa 1987, s. 3.

4 „Studium niniejsze powstaje z potrzeby obiektywizacji w dziedzinie tego wielkiego procesu poznawczego, który można określić u podstaw jako doświadczenie człowieka. Jest to najbogatsze z doświadczeń, jakimi dysponuje człowiek, a równocześnie najbardziej chyba złożone. Doświadczenie każdej rzeczy, która znajduje się poza człowiekiem, łączy się zawsze z jakimś doświadczeniem samego człowieka. Człowiek nigdy nie doświadcza czegoś poza sobą, nie doświadczając w jakiś sposób siebie w tym doświadczeniu”, K. Wojtyła, Osoba i czyn, [w:] tenże, Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, Lublin 1994, s. 51.

5M. Scheler, Stanowisko człowieka w kosmosie, w: tegoż, Pisma z antropologii filozoficznej i teorii wiedzy, przełożyli, wstępem i przypisami opatrzyli S. Czerniak i A. Węgrzecki, Warszawa 1987, s. 46n.

6 Zob. J. Tischner, Spór o istnienie człowieka, Kraków 1998.

Profil konferencji i proponowanej tematyki jest jak najbardziej filozoficzny i interdyscyplinarny – filozoficzny w najszerszym możliwym rozumieniu, zarówno merytorycznym jak i metodologicznym. Interdyscyplinarny, gdyż w człowieku i filozofowaniu przecinają się wszystkie dziedziny ludzkiej wiedzy, nauki i działalności. Dlatego też do udziału zapraszamy każdego, komu kwestia jego własnego i z innymi współdzielonego człowieczeństwa nie jest obojętna.

Tegoroczna konferencja będzie miała charakter w znacznej mierze seminaryjny. Planujemy maksymalnie 10-12 wystąpień po 20-30 minut każde, które zaprezentują różnorodne możliwości podejścia do tytułowego zagadnienia i sporą dawkę dyskusji wokół każdego z referatów. W związku z tym rezerwujemy sobie prawo do selekcji zgłoszonych referatów.

Przykładowe zakresy problemowe:

• transhumanizm, biotechnologia i „człowiek” bioniczny etc.

• współczesne koncepcje człowieka a neuronauki

• współczesne oblicza sporów bioetycznych

• kwestia aktualności religijnych i klasycznych filozoficznych koncepcji człowieka

• problematyka natury ludzkiej, w tym problematyka płci/płciowości

• idee praw człowieka; kwestia wolności, wolnej woli, racjonalności etc.

• miejsce science, humanities i filozofii we współczesnej antropologii

• problem psychofizyczny (mind-body problem)

• społeczno-polityczne wymiary bytowania człowieka

• człowieczeństwo w kontekście wielokulturowym, wieloetnicznym, wielorasowym etc.

Lista ta nie jest w żadnym razie zamknięta. Jesteśmy otwarci na wszelkie Wasze propozycje.

Organizatorzy zapewniają:

- opiekę wykwalifikowanego przewodnika górskiego

- rezerwację miejsca noclegowego w schronisku

Uczestnicy opłacają we własnym zakresie:

- usługę przewodnicką (ok. 40 zł/osobę)

- dojazd (przed konferencją będą ustalone punkty zbiórki i podane do wiadomości uczestników)

- nocleg (ok. 80 zł/osobę za 2 noclegi z pościelą)

- wyżywienie

Zgłoszenia prosimy kierować na adres: gorskie.filozofowanie@gmail.com

Strona internetowa konferencji: http://filozofia.net.pl/gorskie-filozofowanie/

Aby zgłosić się prosimy wypełnić formularz, który jest dostępny na naszej stronie internetowej.

Wszelkie dodatkowe informacje: Michał Płóciennik (AJD) tel. 664-996-389

Czas na wystąpienie: ok. 20-30 minut

Deadline: na zgłoszenia czekamy do 10 czerwca (w przypadku biernych uczestników decyduje kolejność zgłoszeń, pierwszeństwo mają uczestnicy czynni- z referatami, których referaty zostaną zakwalifikowane)

Udział w konferencji jest bezpłatny.

Zachęcamy zarówno do czynnego jak i biernego udziału w konferencji.

Dla najlepszych referentów przewidujemy możliwość publikacji w 5-punktowym czasopiśmie naukowym „Filozofia. Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie”

Koło Naukowe Filozofów Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie

>>https://www.facebook.com/kolofilozofow<<

http://filozofia.net.pl/

Wszelkie dalsze informacje, jak i ewentualne modyfikacje, będą podawane na bieżąco na stronie internetowej oraz w wydarzeniu na Facebook’u.

WSTĘPNA PROPOZYCJA WYCIECZEK GÓRSKICH/TRAS

(może ulec zmianie, informacje na bieżąco)

DZIEŃ I

Klikuszowa – Łapsowa – Bukowina Obidowska – Bukowina Miejska – Wisielakówka – Schronisko PTTK Turbacz

Odległość: 12,5 km

Czas przejścia: ok. 4,5 h

Przewyższenie: ↑ 707 m, ↓ 105 m

DZIEŃ II

Schronisko PTTK Turbacz – Wisielakówka – Bukowina Miejska – Bukowina Obidowska – Obidowa – Stare Wierchy – Obidowiec – Schronisko PTTK Trubacz

Odległość: 16,5 km

Czas przejścia: ok 5,5 h

Przewyższenie: ↑ 670 m, ↓ 669 m

(lub: wycieczka na Gorc Troszacki)

DZIEŃ III

Schronisko PTTK Turbacz – Bukowina Waksmundzka – Nowy Targ Oleksówki – Nowy Targ

Odległość: 12 km

Czas przejścia: ok. 3 h

Przewyższenie: ↓ ok. 700 m

Więcej informacji: mapa-turystyczna.pl