Rok 1989 wyznaczył w Polsce początek okresu bardzo dynamicznych przemian, które nie omijają także krytyki literackiej. Chcemy więc zapytać o jej kondycję na początku drugiej dekady wieku XXI, nie mamy bowiem wątpliwości, że jej kształt i znaczenie rysują się inaczej niż w latach dziewięćdziesiątych, a ropzoznania i prognozy krytyków i literaturoznawców czynione chętnie na początku wieku XXI, jeśli nawet nie uległy całkowitej dezaktualizacji, to jednak na pewno powinny ulec rzetelnej naukowej weryfikacji z pozycji naszego czasu.

                      Pragniemy, aby proponowana przez nas konferencja  zainicjowała dyskusję w ramach której podjętoby się  próby zdefiniowania i określenia wartości polskiej krytyki literackiej, przy czym zwłaszcza tej po roku 2000. Problematyka spotkania została sformułowana szeroko, aby stworzyć uczestnikom duże  możliwości przy wyborze tematów. Wyszczególniliśmy szereg zagadnień, które mogą stanowić inspirację dla referentów:

-  kondycja współczesnej krytyki literackiej;

- dyskurs akademicki w krytyce literackiej;

- model krytyka – utracone wzorce i projekty;

- współczesne koncepcje i projekty krytyczne – geneza i oddziaływanie;

- krytyka literacka a internet;

- inspiracje filozoficzne współczesnej krytyki literackiej;

- status i oblicze współczesnej recenzji literackiej;

- krytyka postulatywna w czasach postmodernizmu;

- wpływ mediów na krytykę literacką;

- zapomniany problem „centrali”?;

- pasożyt czy twórca? Wizerunek krytyka literackiego;

- krytyka literacka a rynek – współpraca czy zależność?;

- krytyka literacka a polityka;

- wpływ krytyki na produkcję literacką;

- spór o kompetencje krytyka – czy nadal żywotny?