Jak pokazała pierwsza edycja konferencji Światy grozy, której owocem stał się przygotowywany w chwili pisania tych słów do druku tom pod tym samym tytułem, współczesne światy grozy to przede wszystkim szeroki kontekst kulturowy, mieszczący w sobie odwołania do tradycji ludowej, folkloru miejskiego, kinematografii, technologii, historiozofii, psychologii czy wreszcie ewokujący skrywane głęboko lęki czy fobie – i to niezależnie od wybieranego przez twórców narracji grozy medium. Dlatego też organizatorów reedycji Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Światy grozyinteresować będą w dalszym ciągu propozycje wystąpień zgłębiających następujące – lub nimi inspirowane – obszary tematyczne:

·         sposoby konstrukcji światów grozy w  filmie, serialu, komiksie, grze wideo oraz literaturze grozy i horrorze;

·         konwencjonalizacja i przełamywanie schematów grozy;

·         antropologiczno-kulturowa konceptualizacja fenomenu grozy;

·         groza a niesamowite (Unheimliche), inne i obce;

·         antropologie grozy:

o   zombie i pandemiczności zombiezmu (w tym: dyskurs tanatyczny, antropologia śmierci, ekokrytyka zombie, polityczność zombie etc.),

o   wampiry wampiryzm (w tym: marzenie o nieśmiertelności, euhemeryzacja wampiryzmu, wampiry a dhampiry etc.);

o   wilkołaki i likantropia;

o   duchy i widma (w tym: nawiedzone miejsca, egzorcyzmy, widmowość symboliczna, spirytyzm, mediumizm, etc.);

o   inne figury grozy (w tym: mumia, potwór Frankensteina, demony spoza kręgu europejskiego);

·         psychologia grozy: światy grozy w perspektywie fobii społecznych i emendacji lęków ludzkich;

·         groza cywilizacji, schyłek cywilizacji i lęki apokaliptyczne;

·         literackie światy grozy (E. T. A. Hoffmann, M. Shelley, E. A. Poe, H. P. Lovecraft, A. Blackwood, S. King, bracia Grimm,I. Levin, N. Gaiman, Joyce CarolOates, J. R. Boyett, D. Koontz, G. Masterton, C. Barker, A. Rice i inni);

·         polskie światy grozy (S. Grabiński, A. Kańtoch, J. Grzędowicz, S. Darda, K. Kyrcz Jr, Ł. Radecki, Ł. Orbitowski, R. Cichowlas, D. Kaini inni);

·         audiowizualne reprezentacje grozy (film, serial, anime, komiks i gra wideo);

·         monstra i monstrualność;

·         postgroza: narracje postwiktoriańskie, groza w steampunku i inne;

·         groza w legendach miejskich (slender, czarna wołga etc.) i folklorze (zwłaszcza sło­wiańskim);

·         renarracje (retelling)i remediacje światów grozy;

·         parodie, gra z konwencją grozy i przełamywanie schematów narracyjnych;

·         serialowe uniwersa grozy/ horroru (Hemlock Grove, Penny Dreadful, Sleepy Hollow, AHS, Scream Queensi inne);

·         światy grozy w grach fabularnych