Głównym celem konferencji jest skupienie zainteresowań jej uczestników na metodologicznych problemach dotyczących badań grup dyspozycyjnych. Prawie już dwudziestoletni rozwój socjologii grup dyspozycyjnych (dokonania Zakładu Socjologii Grup Dyspozycyjnych w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego) wskazuje tu naukę o zorganizowanych strukturach zawodowych, wykonujących szczególne funkcje w zakresie bezpieczeństwa na rzecz skupisk ludzkich. Przedmiotem badań jest eksploracja funkcjonowania tych rozmaitych wyspecjalizowanych tworów w sferze bezpieczeństwa i podejmowanych przez nie wszelkich celów, jakie są im stawiane w sferze życia społeczno-gospodarczo-politycznego określonego kraju. Grupy dyspozycyjne są więc szczególnym przypadkiem grupy społecznej wykonującej specjalistyczne zawody a  poziom ich zorganizowania wyznacza samozagrażająca sobie cywilizacja. Specjalizacja zadaniowa tychże  wynika więc ze specyfiki zagrożeń, których przybywa stale a ich natura jest nieprzewidywalna. Nadrzędnym dysponentem grup dyspozycyjnych jest społeczeństwo, a więc członkowie danych miejsc zamieszkania czy funkcjonowania. Identyfikacja modelowa to militarne, paramilitarne, cywilne  i ochotnicze grupy dyspozycyjne.

Chcemy więc wywołać dyskusję nad specyfiką tych grup i dokonać możliwie precyzyjnego ich zdefiniowania, które ukazałoby czynniki określające wspomniane grupy.

Wiadomo, że grupy dyspozycyjne są swoistym rodzajem grup społecznych, czyli takich grup, które są wszechstronnie omówione w podręcznikach socjologii. Jednak postrzeganie grup dyspozycyjnych tylko jako szczególnego rodzaju grup społecznych nie wystarczy do tego, aby można było badać interesujące nas grupy w empiryczny sposób. Podejmując badania empiryczne trzeba możliwie dokładnie określić to, co chcemy badać. Dlatego też konieczne jest ukazanie wszystkich szczególnych właściwości grup dyspozycyjnych oraz podjąć próbę typologii tychże grup umożliwiającej dostrzeżenie zbiorowości, w których mogą one się kształtować, np. grupy ochotnicze, wolontariat, itp.

Dalszym celem konferencji jest podjęcie refleksji nad psychospołecznymi procesami, które dokonują się w grupach dyspozycyjnych, kształtującymi jej strukturę i sposób funkcjonowania oraz psychofizyczne właściwości członków tych grup w konkretnych społecznościach lub społeczeństwach. Planujemy więc sesję z wystąpieniami przedstawicieli – specjalistów z konkretnych grup dyspozycyjnych.

Chcielibyśmy zatem, aby ta konferencja stała się okazją do swoistej „burzy mózgów”, która umożliwiłaby uporanie się z istotnymi problemami tej subdyscypliny socjologii, jaką jest socjologia grup dyspozycyjnych.

Kierunki badawcze konferencji:

• Prezentacja wyników badań empirycznych oraz rozważań teoretycznych nad grupami dyspozycyjnymi w społeczeństwie.
• Prawne uwarunkowania funkcjonowania grup dyspozycyjnych.
• Identyfikacja szczególnych właściwości grup dyspozycyjnych dla bezpieczeństwa.
• Prezentacja wyników badań dotyczących psychofizycznych, kulturowych i moralnych właściwości członków grup dyspozycyjnych.
• Identyfikacja psychospołecznych procesów konstruujących grupy dyspozycyjne.
• Specyfika badań terenowych nad grupami dyspozycyjnymi.
• Metodologiczne aspekty zaufania i nieufności w badaniu grup dyspozycyjnych.
• Doskonalenie warsztatu metodologicznego badań grup dyspozycyjnych.
• Bezpieczeństwo w obliczu zagrożeń równowagi społecznej (ryzyko, zagrożenie, kryzys oraz klęski) a rola grup dyspozycyjnych.

Inne obszary badawcze włączające  się w główny nurt naukowy konferencji (edukacja, czynniki ekonomiczne i polityczne,  rodzina, emerytura).