Konferencja dotyczy podróży Iwaszkiewicza rozumianych dosłownie oraz jako  wgląd we własne życie, w literaturę i jako transgresja. Proponujemy rozważenie zagadnień ujętych w załączonym spisie.

Bardzo prosimy o zgłaszanie tematów wystąpień oraz krótkich streszczeń referatów w terminie do 15 stycznia 2012 roku listownie lub na adresy  ewa.kolodziejczyk@pr.radom.pl / spolna@interia.pl . Po akceptacji recenzentów planujemy opublikowanie referatów w książce.  Podczas sesji będziemy wypełniać formularze danych osobowych oraz deklaracje o prawach autorskich.

Iwaszkiewicz w podróży (proponowane zagadnienia)

A. Podróże w czasie życia   
Gest elegijny. Rozpamiętywanie losu. Bilans życia. Wątek testamentalny. Formuła wspomnienia/introspekcji w pisarstwie Iwaszkiewicza. Podróż jako autobiografia. Autobiografia jako podróż. Podróż w głąb siebie a konstrukcja tożsamości. 

B. Podróże w literaturę
Podróże w rejony tradycji literackiej. Jej potwierdzenie, przewartościowanie, upolitycznienie. Iwaszkiewicz jako pisarz „silny” czy „słaby” (w odniesieniu do Bloomowskiej kategorii „lęku przed wpływem”)? Mistrzowie i uczniowie Iwaszkiewicza – poety, prozaika, dramatopisarza, eseisty. Strategie przekładowe Iwaszkiewicza. Przyjaźnie z pisarzami jako temat literacki.

C. Podróże rzeczywiste
Podróż realna i po mapie. Kierunki i trasy. Relacje między podróżnym i otoczeniem. Style, konwencje i środki podróży. Sztuka podróżowania jako sztuka życia.  Forma podróży a możliwości poznawcze. Forma podróży a forma literacka zapisu podróży. Prowincja jako dom. Dom jako prowincja. Sentymentalna mapa miejsc Iwaszkiewicza. Podróż jako ucieczka i unik (także od napięć i odpowiedzialności, od PRL-u, od starzenia się). Podróż-włóczęga.

D. Podróż jako transgresja
Literatura wobec doświadczenia granic. Podróż jako przekroczenie w dziele Iwaszkiewicza: konteksty antropologiczne, filozoficzne, psychologiczne, religijne. Problematyka choroby, piętno odmienności, przekleństwo wyjątkowości – utrwalenie czy przekroczenie modernistycznego mitu artysty? Podróż jako literacka automistyfikacja.