Nie interesuje nas dyskusja na temat postmodernizmu, tj. jego definicji, ram, kategorii. Nie chcemy odpowiadać na lyotardowskie pytanie Qu’est-ce que le postmoderne? Pozostawiamy za sobą spory o zasadność, czy też niezasadność wyznaczania nowej epoki. Znajdujemy się w momencie, w którym możemy spojrzeć okiem krytyka zarówno na rozwijający się w latach 60-tych poststrukturalizm, jak i na spory filozoficzne spod znaku pozbawionej gruntu conditio humana, na rortiański pragmatyzm stojący w opozycji do poszukiwań Charlesa Taylora, na relatywistyczną wielość i nihilistyczne zapatrywania szczególnie w tym pozytywnym aspekcie reprezentowanym chociażby przez Gianniego Vattimo. Chcemy spróbować odpowiedzieć sobie na pytanie, co przyniósł ze sobą ten nowy okres nieustannego uśmiercania podstaw, jedności świata i stabilności podmiotu.

    Modernizm miał dwie strony. Jedna, ta pozytywna, wiązała się z przekraczaniem barier, unowocześnianiem życia i podnoszeniem jego standardów. Z drugiej strony człowiek został oderwany od znanego mu świata i wrzucony na wody, po których nie potrafi płynąć. Postmodernizm również przyniósł rozczarowanie, ale przyniósł też świadomość, że nie można na nowo przywrócić do życia strąconych bogów, przynajmniej nie w takim samym kształcie.

    I tu pojawia się lęk – lęk człowieka, który coraz bardziej zaczyna uświadamiać sobie swoje niestabilne położenie, człowieka wyobcowanego, osamotnionego, nie odnajdującego samego siebie w świecie, nie znajdującego odpowiedzi na nurtujące go pytania.

     Czym jest ten lęk, jak można go określić, w jakie ramy ująć? Jak przejawia się on w literaturze i sztuce? W jakich ujawnia się obrazach? Jakimi mówi językami? I wreszcie: czy istnieją sposoby radzenia sobie z nim? Oto interesujące nas pytania.

Chcielibyśmy skupić się na zagadnieniach, które naszym zdaniem wiążą się z lękiem współczenego człowieka, na których ten lęk się koncentruje, tj.:

- ja a „inny”- dialog/ monolog

- poszukiwanie/ autokreacja nowego podmiotu

- duchowość w rzeczywistości postmodernistycznej

- czas i przestrzeń – doświadczenie ciała

- język – metafory wielogłosowości i interdialog

- posthumanizm i antyutopia

Konferencja odbędzie się dnia 23.05.2014r. Ostateczny termin nadsyłania abstraktów na adres: konferencjalek@op.pl mija 31.03.2014r. Do abstraktu należy dołączyć krótką notę biograficzną (imię i nazwisko, tytuł naukowy, nazwa uczelni). Objętość abstraktu do 1000 znaków. Informacja o pozytywnym bądź negatywnym rozpatrzeniu propozycji wystąpienia konferencyjnego zostanie rozesłana do autorów 07.04.2014r.

Na pokrycie kosztów związanych z cateringiem, wynajęciem sali oraz przygotowaniem materiałów konferencyjnych przewiduje się opłatę konferencyjną w wysokości 100zł, którą będzie należało uiścić najpóźniej do 21.04.2014.

Zapraszamy do nadsyłania abstraktów.