Konferencja jest skierowana do samodzielnych pracowników naukowych, doktorów i doktorantów zajmujących się szeroko pojętą problematyką literatury i kultury popularnej zarówno w Polsce, jak i na świecie. Do udziału w konferencji zapraszamy m.in. literaturoznawców, filmoznawców, medioznawców, filozofów, językoznawców, kulturoznawców, socjologów (zwłaszcza zajmujących się socjologią współczesnej kultury), psychologów, estetyków, etyków, teoretyków i antropologów kultury, specjalistów z zakresu retoryki oraz przedstawicieli innych dziedzin, prowadzących badania nad literaturą i kulturą popularną.

Podstawą naukowego namysłu nad zjawiskiem supersystemów rozrywkowych są przede wszystkim prace zachodnich teoretyków, takich jak Marsha Kinder (autorka określeń „commercial supersystem of transmedia intertextuality”, „supersytem of entertainment” ) czy Henry Jenkins, twórca terminu „opowieść transmedialna” („transmedia storytelling”).

Obserwowane od dłuższego czasu w kulturze popularnej zjawisko powstawania opowieści współtworzonych przez różne media coraz bardziej przyciąga uwagę badaczy – także dlatego, że przybiera na sile. Wiele narracyjnych produktów kultury tworzonych jest od razu z myślą o ich funkcjonowaniu w oparciu o różne media, co ma określone skutki dla ich struktury, fabuły etc. Dlatego też sądzimy, iż warto przyjrzeć się mechanizmom i kontekstom, w jakich zjawisko supersystemów rozrywkowych funkcjonuje i w jakich powstaje. Jesteśmy zainteresowani przede wszystkim wydobyciem immanentnych cech, specyficznych dla tego zjawiska kulturowego. Zależy nam szczególnie na refleksji nad metodami opisu supersystemu z rozmaitych perspektyw metodologicznych, nad przyjrzeniem się kategorii supersystemu rozrywkowego jako swoiście uporządkowanej całości, mniej zaś na opisach konkretnych supersystemów.

Proponowane kręgi problemowe:

• supersystem rozrywkowy a główne teorie medioznawcze i kulturoznawcze;
• problemy metodologiczne i terminologiczne w kontekście badań nad różnymi obiektami kultury i sztuki
• immanentne cechy supersystemu rozrywkowego jako tekstu kultury;
• ewolucja postrzegania supersystemu rozrywkowego;
• uwarunkowania (kulturowe, ekonomiczne, społeczne, medialne etc.) rozwoju supersystemów rozrywkowych;
• propozycje metodologiczne umożliwiające lekturę supersystemów rozrywkowych z różnych perspektyw;
• supersystemy rozrywkowe w perspektywie glokalizacji;
• nowelizacja, gamifikacja, filmizacja – strategie medialne współtworzące supersystem rozrywkowy;
• mechanizmy tworzenia i rozwoju supersystemów rozrywkowych w kontekście zabiegów marketingowych, sprzyjających / hamujących ich ekspansję;
• prosumpcja jako czynnik sprzyjający rozwojowi supersystemów rozrywkowych;
• kulturowy potencjał supersystemów rozrywkowych;
• recepcja supersystemów rozrywkowych na łamach prasy fanowskiej i naukowej (język krytyki, wykorzystywana metaforyka i retoryka);
• artystyczna działalność fanów wobec potencjału supersystemów rozrywkowych jako zjawiska kulturowego.