Tradycyjnie, od 1999 roku, organizujemy nasze międzynarodowe konferencje (wcześniej organizowaliśmy konferencje tylko o zasięgu krajowym) na temat jakości życia we wrześniu i we Wrocławiu. Za każdym razem, niczym nie ograniczając tematyki dyskusji, akcentujemy jeden wybrany aspekt jakości życia.

Na konferencji w 2012 roku chcemy zaakcentować w pewnym sensie najważniejszy aspekt zbiorowego życia ludzi, proponujemy mianowicie dyskusję o jakości życia z punktu widzenia pojedynczego człowieka a jednocześnie z punktu widzenia rozwoju cywilizacyjnego ludzkości. Dlatego też na konferencję w 2012 roku zapraszamy psychologów, socjologów, politologów, ekonomistów i przedstawicieli polityki społecznej.

Każdy chce żyć dobrze. Wszyscy chcemy żyć dobrze, ale na pewno nie według zasady apres moi le deluge. Żyjmy dobrze, ale dajmy żyć też innym, nie tylko tym tu i teraz, ale i tym, którzy będą po nas. Żyjmy dobrze, ale nie kosztem innych. Człowiek jest przecież stworzeniem stadnym, zoon politikon czyli homo socius i homo familus, człowiek nie tylko żyje ale i współżyje z innymi. Dawno temu, mądrość kochający Grecy, przekazali nam wzorce symbiozy czyli życia wspólnego, aspołecznych egoistów nazywając idiotami.

My zaś, w czasach dzisiejszych, zaczęliśmy postępować odwrotnie, idiotą nazywamy tego, kto nie przestrzega pierwszego kanonu ekonomii dobrobytu, imię któremu „egoizm”, eufemizm rational self-interest istoty rzeczy nie zmienia.

Zamiast współ-życia i współ-pracy zaczęliśmy gloryfikować współ-zawodnictwo.

Zycie zbiorowe to nie zawody sportowe. Przestańmy konkurować, walczyć, pokonywać i  zdobywać. Zacznijmy współżyć i współtworzyć. Współtworzyć zarówno wspólną Europę jak i maleńką nasza wspólnotę lokalną, w ramach sołectwa, powiatu czy województwa. Zastanówmy się wspólnie, właśnie wspólnie podyskutujmy o wspólnych problemach, we wspólnocie z przyszłymi pokoleniami.

Problemów jest wiele, począwszy od wielkich takich jak problem wyboru modelu socjalnego budowanej wspólnej Europy, aż do tak maleńkich jak uciążliwość hałaśliwych sąsiadów, czy skomlenie psa zostawionego na wiele godzin w zamkniętym pomieszczeniu.

Oprócz problematyki tytułowej, zrównoważonego i trwałego rozwoju społecznego, szczególną uwagę zamierzamy zwrócić na zagadnienia sprawiedliwości społecznej, polaryzacji zarówno ekonomicznej jak i społecznej , sprawiedliwości obciążania ludności obowiązkową daniną w postaci podatków i innymi niedogodnościami utrudniającymi życie ludzi, sprawiedliwości dostępu do opieki zdrowotnej, edukacji i dóbr kultury, sprawiedliwości międzypokoleniowej itp. Chcemy wreszcie zwrócić uwagę na konieczność uwzględnienia tej szeroko rozumianej problematyki jakości życia w systemie odpowiednio konstruowanych wskaźników społecznych, wskaźników nowej generacji.

Zamierzenia nasze są więc ambitne. Sukces konferencji zależy od jej uczestników. Konferencja nasza nie jest jedyną konferencja: od kilku dobrych lat, każdego roku ogłoszone są w Polsce konferencje, zjazdy, seminaria czy tzw. warsztaty na temat jakości życia, organizowane przez różne ośrodki, niestety zwykle autonomicznie, sami dla swoich i sami wśród swoich. Nawet w ramach tego samego ośrodka akademickiego realizowane są projekty, pisane są książki nie oglądając się na innych, którzy zmagają się z tymi samymi problemami.

Niezależnie od tego, wręcz paradoksalnie, o jakości życia debatują znawcy czyli ci, którzy doświadczyli jakości, ci którzy oprócz wiedzy teoretycznej wiedza jakie życie jest dobre, wiedzą jak je sobie urządzać, żeby było dobre.

Publikacje z poprzednich konferencji na temat jakości życia organizowanych przez Katedrę Statystyki.