Problematyka konferencji planowanej w dniach 29–30 października 2014 r. ściśle wiąże się z prowadzonymi od kilku dziesięcioleci studiami pracowników Zakładu nad dawną literaturą i książką, inspirowanymi przez szkołę badawczą utworzoną na śląskiej polonistyce przez prof. dr hab. Renardę Ocieczek. Studia te skupiają się na przekazach piśmienniczych i literackich, które współtworzą ramę wydawniczą dawnych dzieł i druków. Ustalenia poczynione w tej dziedzinie  stanowią niezbywalne ogniwo dociekań nad przemianami książki aż do czasów najnowszych. Dwie wcześniejsze konferencje, zamknięte drukiem tomów zbiorowych, poświęcone były przedmowom oraz dedykacjom w książce dawnej i współczesnej. Obecnie planowane są dwudniowe obrady, obejmujące refleksją badawczą zróżnicowane gatunkowo (prozatorskie i poetyckie) wypowiedzi pisarzy, wydawców, drukarzy i innych osób, które w wieloraki sposób wprowadzały niegdyś i nadal (choć nierzadko w zmienionej postaci) wprowadzają w obieg czytelniczy dzieła zróżnicowane pod względem tematyki, charakteru i adresu, stosując rozliczne strategie pozyskania przychylności odbiorców dla książki i autora. Teksty owe w dawnych wiekach stanowiły ważne ogniwo procesu społecznej komunikacji w środowisku publiczności literackiej i nadal odgrywają ważną rolę w książce współczesnej, mimo dużego obecnie zróżnicowania i wysokiej specjalizacji mediów.

Pragniemy, aby w czasie obradach poświęconych książce dawnej i współczesnej przedmiotem uwagi stały się: poetyka tekstów zalecających, funkcje pełnione przez te wypowiedzi w stosunku do dzieł, które poprzedzają bądź zamykają, a także ich „komunikacyjny potencjał”.