Praktyki teatralne Wsiewołoda Meyerholda
Buntowniczy uczeń Stanisławskiego, genialny aktor i reżyser, twórca biomechaniki teatralnej i propagator fizycznego treningu aktorskiego, największy rewolucjonista inscenizacji, prekursor koncepcji muzycznej konstrukcji przedstawienia, pierwszy „autor przedstawienia teatralnego”, nauczyciel Eisensteina, odkrywca Szostakowicza. Wsiewołod Emiljewicz Meyerhold (1874–1940) jest powszechnie uznawany za jednego z najważniejszych i najbardziej wpływowych artystów teatru XX wieku. Jego propozycje były podejmowane i twórczo rozwijane przez takich mistrzów jak: Jerzy Grotowski, Eugenio Barba, Robert Wilson czy Tadeusz Kantor. Do dziś Meyerhold, zwłaszcza jako twórca biomechanicznego treningu aktorskiego i oryginalnych metod reżyserskich, jest żywą inspiracją dla artystów. Jednocześnie wciąż pozostaje on jednym z najsłabiej znanych w Polsce twórców Wielkiej Reformy Teatralnej.
Na początku XXI wieku chcemy na nowo, z dzisiejszej perspektywy, mając za sobą doświadczenia przemian w teatrze drugiej połowy XX wieku, spojrzeć na dokonania Meyerholda i zapytać o jego miejsce w teatrze współczesnym. W tym celu Instytut im. Jerzego Grotowskiego podjął się organizacji pierwszej w Polsce konferencji poświęconej teatralnemu dorobkowi Wsiewołoda Emiljewicza Meyerholda, skupiającej największych specjalistów z Polski, Rosji, Europy Zachodniej i USA.
Chcemy odnowić zainteresowanie Meyerholdem i uczynić jego dorobek, zwłaszcza propozycje dotyczące pracy z aktorem, tematem bieżącej refleksji teatrologicznej. Dlatego wystąpienia uczestników konferencji przedstawią dokonania artysty we współczesnym kontekście; dlatego też konferencja wzbogacona jest o program imprez towarzyszących skonstruowany tak, by zetknięcie własnego doświadczenia praktycznego i odbiorczego publiczności z refleksją naukową było punktem wyjścia do inspirujących dyskusji.