Problematyka geografii wyobrażonej wiąże się z obecnymi od kilku lat dyskusjami nad takimi kategoriami literaturoznawczymi, jak zwrot topograficzny, geopoetyka czy tożsamość kulturowa. Tego typu badania prowadzone są w kilku ośrodkach Polski (np. ośrodki lubuskie, pomorskie, warmińsko-mazurskie, podlaskie, śląskie i małopolskie), choć nie zawsze istnieje między nimi skuteczna komunikacja w podejmowaniu tematów badawczych i stosowanych metod pracy. Dlatego też dla lepszego, dogłębniejszego namysłu nad zagadnieniami różnego typu pograniczami (kultur, języków, religii), pojawia się konieczność teoretycznoliterackiego i historycznoliterackiego namysłu nad dyskursem nowego regionalizmu. Jest to metoda pracy, która z jednej strony korzysta z istniejącego już stanu badań regionalistycznych (dostępne antologie, wydania źródłowe, prace syntetyczne), z drugiej jednak nawiązuje do występujących we współczesnej humanistyce poetyki kulturowej, postkolonializmu, badań genderowych czy innych koncepcji kulturowych.