Badając kulturę popularną chcielibyśmy zrozumieć jej historyczne i społeczne uwarunkowania oraz rozpatrzyć na nowo powiązania z technologiami (cyfrowymi), gatunkami oraz z praktykami symbolicznymi nadającymi znaczenia. Zamierzamy przyjrzeć się popkulturze jako przestrzeni kontynuacji, ale też kontestacji i konfliktu. Idąc tropami socjologii, antropologii i literaturoznawstwa oczekujemy też refleksji, które łączyłyby w sobie dyskursy władzy i polityki.

Tradycyjnie sytuując nasze przemyślenia w obszarze rozważań nad nowym/popkulturowym estetycznym ładem, pragniemy zapytać o rzeczywistą (czy tylko postulowaną?) wtórność odczytań, o aktualne trendy organizujące debatę o popkulturze. Umieszczając rozważania pomiędzy powtórzeniem a nowością, proponujemy zwrot ku dawnym sposobom odczytywania oraz refleksję nad współczesnymi tendencjami w interpretacji zjawisk z kręgu kultury popularnej. Proponujemy namysł nad jej zasadniczymi mechanizmami – recyklingiem, repetycją a pragnieniem nowości

Nasze zaproszenie kierujemy do lingwistów, literaturoznawców, kulturoznawców, medioznawców, socjologów, filozofów oraz przedstawicieli innych dyscyplin naukowych zainteresowanych poniższymi zagadnieniami:

• Tropy znaczące w lekturze: mechanizmy konstruowania gatunku/fabuły/bohatera.
• Mechanizmy tworzenia znaków, symboli i metafor popkultury.
• Założycielskie teksty z kręgu literatury popularnej – czy istnieje kanon?
• Związek arcydzieł z literaturą popularną (na przykład pomiędzy Gabrielem G. Marquezem a Paulo Coelho).
• Style czytania (pop)kultury: asocjacyjny, konotacyjny, rekonstruujący, kontekstowy.
• Emancypacyjna rola literatury i kultury popularnej jako przestrzeni kontestacji, konfliktu, dyskusji, przekraczania granic.
• Popkultura a Inny i „dyskursy nieistniejące” – mechanizmy i narzędzia wyrażania tożsamości w literaturze i kulturze popularnej.
• Kultura kopii – reprodukcja, ujednolicenie a wyjątkowość w obiegach popkultury.
• Ideologia i aksjologia popkultury.
• Społecznie konstruowany „reżym wartości” a popkultura.
• Potencjał i blamaż „kultury uczestnictwa” i „ery dostępu”.