Już po raz czwarty zapraszamy do udziału w konferencji gerontologicznej dotyczącej wymiany myśli i wyników badań w zakresie szeroko rozumianej refleksji nad starością. Tym razem chcemy pochylić się nad zagadnieniem określonym jako uczenie się (w) starości. To termin zespolony wielozakresowy, konstrukt pojęciowy, łączący w sobie kilka idei, a w szczególności ideę przygotowania do starości oraz uczenia się w starości, zasadzonych na koncepcji całożyciowego uczenia się.  Termin ten zaznacza swoją obecność w subdyscyplinie pedagogicznej jaką jest geragogika. Odnajdujemy go w obszarze gerontologii edukacyjnej. Wreszcie, szczególnie jest wyraźny w koncepcji edukacji gerontologicznej. Uczenie się (w) starości jako przedmiot badań i obszar praktycznej działalności gerontologów społecznych już niejednokrotnie był podejmowany w debacie naukowej. Warto zebrać dotychczasowe refleksje, badania i stanowiska w tym zakresie. Warto je porządkować i wyznaczyć nowe aktualne znaczenia, adekwatne dla potrzeb współczesnego społeczeństwa coraz bardziej „umiejscawianego” w starości wskutek zmian demograficznych, przynoszących postępujące starzenie się ludności w wysokorozwiniętych krajach świata, w tym także w Europie i w Polsce. 

Szczegółowe informacje: www.zaigs.uni.lodz.pl