Animacja może jednoczyć nas w obliczu trudnych doświadczeń.

Zdarza się, że łączy wielorakie style twórców w wyrazistą deklarację. Przypomnijmy przykłady kolektywnych projektów powstałych w reakcji na bolesne wydarzenia ostatnich lat i miesięcy – #sprzeciwpolek // #polish_women_resistance, #AnimatorsForBelarus, serie Animators Against War czy Animacja dla Ukrainy. Tego rodzaju twórczość zaangażowana, choć opiera się na buncie, buduje wspólnotę, składającą się nie tylko z autorów, ale i odbiorców.

Wiele poruszających dokumentów animowanych powstaje ze splecenia ze sobą wyznań bohaterów, na życie których wpłynęły podobne okoliczności geopolityczne czy kulturowe. W It’s Like That (2005) australijskiego kolektywu Southern Ladies Animation Group dzieci z doświadczeniem uchodźczym opowiadają o życiu w zamknięciu. Bohaterami wyszywanego Tanko Bole Chhe (reż. Nina Sabnani, 2010) są m.in. artyści poszukujący swojej tożsamości po mimowolnej migracji. Ze wstrząsającego $75 000 (reż. Moïse Togo, 2020) poznajemy historie ludzi drastycznie okaleczanych ze względu na przesąd o nadprzyrodzonych mocach skóry pozbawionej pigmentu.

Także najsłynniejsze jak dotąd pełnometrażowe animadoki, Walc z Baszirem (reż. Ari Folman, 2008) i Przeżyć (reż. Jonas Poher Rasmussen, 2021), choć opierają się na osobistych wyznaniach, zabierają głos w sprawach dotyczących całych grup społecznych. Dokonująca się w nich autoterapia wyzwala w publiczności refleksje na temat spraw zdecydowanie przekraczających osobiste doświadczenia filmowych bohaterów.

Nasze rozmowy towarzyszące tegorocznej – czwartej już– edycji Rising of Lusitania AnimaDoc Film Festiwal chcielibyśmy poświęcić animadokom i innym animacjom nawiązującym do prawdziwych i niełatwych wydarzeń, zjawisk społecznych i kulturowych. Mamy świadomość, że zmierzymy się z różnymi, nieporównywalnymi historiami, a przekonanie o jednoczącym potencjale animacji może okazać się wątłe i niewystarczające, by zbudować w sobie nadzieję.

Zapraszamy wszystkich twórców i badaczy do pochylenia się w swoich 15-minutowych wystąpieniach nad zagadnieniami poniższymi i im pokrewnymi:

-       Historia i pamięć zbiorowa w animacji.

-       Animowane obrazy wojny, pandemii i kryzysów społecznych.

-       Animacja wobec traumy: próby (auto-/arte)terapii.

-       Animacja zaangażowana, propaganda w animacji, animowany bunt.

-       Kolektywne projekty animatorów, animacja „społecznościowa”.

-       Animacja jako wyraz nastrojów społecznych.

-       Tworzywo animacji i jego związek z miejscem, o którym opowiada.

-       Animowane opowieści o tożsamości wspólnot.

Prosimy o zgłaszanie referatów przez formularz https://forms.gle/sZUZcr64t9mbzfidA do 2 września 2022 roku. Udział w konferencji jest bezpłatny. Na wszelkie pytania czekamy pod adresem mailowym animadoc.conference@gmail.com.

Opieka merytoryczna:

Piotr Kardas (Rising of Lusitania AnimaDoc Film Festival, Ogólnopolski Niezależny Festiwal Animacji O!PLA)

dr Agnieszka Powierska (Rising of Lusitania AnimaDoc Conference, PUZ we Włocławku)

Oliwia Nadarzycka (Uniwersytet Łódzki)