Ciało sta­nowi ele­ment wielu prze­pla­ta­ją­cych się dys­kur­sów. Jest przed­sta­wiane jako część świata natury, jako wytwór kul­tury, jest narzę­dziem, meta­forą, sym­bo­lem, punk­tem odnie­sie­nia, „innym”, świę­to­ścią, źródłem toż­sa­mo­ści, przy­jem­no­ści, nie­czy­sto­ści, obżar­stwa czy żądzy. Już od sta­ro­żyt­no­ści ciało było jed­nym z przed­mio­tów zain­te­re­so­wań filo­zo­fów. Na prze­strzeni wie­ków zasta­na­wiano się nad związ­kiem duszy i ciała. Roz­wa­żano „spo­soby posłu­gi­wa­nia się cia­łem”, oddzia­ły­wa­nie ciała na spo­łe­czeń­stwo i spo­łe­czeń­stwa na ciało.

Kul­tu­rowe uwa­run­ko­wa­nie ciała wydaje się szcze­gól­nie inte­re­su­jące zarówno w kon­tek­ście dys­kursu orien­ta­li­stycz­nego jak i samych spo­łe­czeństw muzuł­mań­skich, gdzie ciało i cie­le­sność są sta­łym przed­mio­tem publicz­nych debat. Nie bez zna­cze­nia jest tu reli­gia, która wpływa na widzial­ność ciała, łącząc go z ero­tyką i sek­su­al­no­ścią. Pono­wo­cze­sność przy­nio­sła dodat­kowe spo­soby wizu­ali­zo­wa­nia ciała – media, por­tale spo­łecz­no­ściowe, blogi, cza­so­pi­sma. Poja­wiają się zatem nowe mody, nowe trendy, nowe ide­ały, któ­rych osią jest ciało czło­wieka (cza­sem ukryte, a cza­sem wysta­wione na widok innych, cza­sem osa­dzone w realiach lokal­nych, a cza­sem nawią­zu­jące do tego, co przy­szło z „zewnątrz”). Postę­pu­jąca tech­no­lo­gi­za­cja także wyko­rzy­stuje ciało czło­wieka prze­mie­nia­jąc je i rekon­stru­ując (np. poprzez ope­ra­cje, wyko­rzy­sta­nie inży­nie­rii gene­tycz­nej, two­rze­nie pro­tez) a cza­sem nawet kon­stru­ując na nowo (futu­ry­styczne wizje cybor­gów i robo­tów). Ale ciało w kul­tu­rze muzuł­mań­skiej, to także ważny temat trak­ta­tów medycz­nych, filo­zo­ficz­nych i teo­lo­gicz­nych, a sym­bo­liczne (i nie tylko) repre­zen­ta­cje ciała można odna­leźć także w lite­ra­tu­rze i sztuce.

W ramach kon­fe­ren­cji pro­po­nu­jemy nastę­pu­jące obszary tematyczne:

• Uroda i spraw­ność – o este­tyce i kano­nach piękna (a także upięk­sza­niu), ale rów­nież o pie­lę­gna­cji ciała, higie­nie, ćwicze­niu ciała – od medy­ta­cji po sport i taniec;
• Zdro­wie i cho­roba – czyli o odmien­nych sta­nach ducha uze­wnętrz­nia­ją­cych się poprzez ciało, a także o cho­rym ciele – bólu, cho­ro­bie i cho­ro­wa­niu, oraz umieraniu;
• Ciało a dusza – o podej­ściu do róż­nych aspek­tów cie­le­sno­ści w teo­lo­gii i filozofii;
• Ars & ero­tica – czyli wyobra­że­nia ciała w sztuce oraz ero­tyka (w tym seksualność);
• Ciało styg­ma­ty­zo­wane – nazna­czone bądź oka­le­czone rytu­al­nie, czy este­tycz­nie, nie­peł­no­sprawne, ska­lane i napiętnowane;
• Ciało a język – mówie­nie o ciele i czę­ściach ciała, język ciała, ale także ciało w lite­ra­tu­rze pięk­nej i poezji oraz w sze­roko rozu­mia­nym piśmiennictwie;
• Poza cia­łem – a zatem tam, gdzie ciało prze­staje być cia­łem; może to być uto­wa­ro­wie­nie ciała, ale i wszel­kie zabiegi poza­ustro­jowe czy trans­plan­ta­cyjne, czy wresz­cie inży­nie­ria genetyczna.