XX wiek, a w szczególności II wojna światowa, przyniósł największą liczbę ofiar liczoną w milionach bezbronnych, sterroryzowanych cywili. Mechanizmy terroru wymierzono w różne grupy społeczne i całe narody skazane na wyniszczenie decyzjami politycznymi, za którymi stały m.in. ideologie totalitarne.

U podstaw tragedii związanej z próbami trwałego opanowania Europy siłą i terrorem stał zamysł podważenia porządku wersalskiego przez Hitlera i Stalina, wynikające z polityki dwóch reżimów. Równolegle w rzeczywistości I połowy XX wieku następuje powolny rozwój prawa międzynarodowego i idei ochrony pokoju oraz praw jednostki, ale też społeczności i grup. Jednym z tego przykładów jest działalność Rafała Lemkina, autora pojęcia „genocide”, począwszy od wczesnych lat 30-tych.

Dwudziestolecie międzywojenne stało się kuźnią, w której powstawały prace różnych gremiów międzynarodowych, w których udział brali także Polacy. Tegoroczna, ostatnia konferencja w ramach projektu badawczego „Wkład polskiej myśli prawno-naukowej w kształtowanie pojęcia zbrodni genocydu. Rafał Lemkin i Konwencja w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa z 1948 roku a polskie doświadczenie okupacji przez narodowosocjalistyczne Niemcy” zrealizowanego w obszarze programu „Szlakami Polski Niepodległej” jest okazją, by przybliżyć i porównać różne przykłady zbrodni, sprawców oraz ofiar w wieku XX ale też współczesne tragedie, w szczególności wojnę w Ukrainie. Punktem odniesienia będzie koncepcja polskiego prawnika mająca na celu napiętnowanie, ukaranie ale też powstrzymanie ludobójstwa w przyszłości.

Dodatkową perspektywą są tu również działania zmierzające do ratowania życia - widziane przez pryzmat przypadków pomocy ofiarom wojny totalnej, wymierzonej w ludność cywilną Europy i świata. To także pytanie o nowe mechanizmy prawne i polityczne na scenie międzynarodowej, które mają stać na straży prawa do życia jednostek i całych narodów.

Czekamy na propozycje tematów wystąpień dotyczące rozwoju prawa międzynarodowego w ujęciu porównawczym, prezentujące wyniki indywidualnych lub zespołowych badań.