W każdej przestrzeni coś wybrzmiewa. Dźwięki, a także inne zjawiska akustyczne, są nieodłączną częścią naszych codziennych doświadczeń. W zależności od tego, z jakiego rodzaju przestrzenią mamy do czynienia, zauważyć możemy rozmaite formy rezonowania. W tym kontekście brzmi również sama przestrzeń, czy też, jak proponują Barry Blesser I Linda-Ruth Salter, przestrzeń mówi. Czy potrafimy ją usłyszeć? Na ile świadome jest nasze słuchanie przestrzeni? Blesser i Ruth-Salter pytaniem takim zarysowują pole dociekań związanych między innymi z akustycznym planowaniem przestrzeni, postulując konieczność połączenia w tym zakresie kompetencji akustyki przestrzennej i akustyki kulturowej. „Architekt akustyki skupia się na sposobie, w jaki przestrzeń zmienia właściwości fizyczne fal dźwiękowych (akustyka przestrzenna), podczas gdy architekta słuchowego zajmuje sposób, w jaki użytkownicy doświadczają tej przestrzeni (akustyka kulturowa)”[1].

            Myślenie takie z powodzeniem daje się zaimplementować do sfery badań nad miastem. Jest wszak miasto układem specyficznym, mieszczącym w sobie wiele różnorodnych przestrzeni, również takich, w których ważną funkcję pełni dźwięk. Dźwięk jest jednak, co podkreślają Jean-François Augoyard i Henry Torgue, nie tylko fenomenem zastanym, czekającym na opis i interpretację ale także elementem wielowymiarowych transformacji. „Jak każde inne środowisko, miejskie środowisko dźwiękowe może być poddane dwóm rodzajom operacji: może być traktowane jako przedmiot opisu lub obiekt przekształcenia”[2].

            W tak wyznaczonym polu dociekań i doświadczeń, podejmując się badań nad miastem bierze się pod uwagę dźwięk rozumiany jako istotny element kształtowania tożsamości zarówno miejsca, jak i jego mieszkańców. Badacze coraz częściej zauważają, że „doświadczenie miejskiej audiosfery okazuje się (…) nierozerwalnie związane z takimi aspektami bycia-w-mieście, jak percepcja zmysłowa (wizualna, węchowa, smakowa), obecność fizyczna (kinestetyczna) w przestrzeni miasta, aktywność społeczna (komunikacyjna), poczucie kulturowej tożsamości”[3].

            Podążając tym tropem chcielibyśmy zaprosić do przedstawienia referatów podejmujących wątki mieszczące się w następujących polach problemowych:

• projektowanie i planowanie akustyczne (acoustic design) przestrzeni miejskich,
• sposoby słuchania (doświadczania) miasta,
• sztuka dźwięku – artystyczne ingerencje akustyczne w przestrzeni miejskiej,
• dźwięki w mieście o charakterze funkcjonalnym,
• problematyka miejskiego hałasu,
• dźwięk(i) miasta jako element kształtujący tożsamość miejsc i mieszkańców,
• inspiracje akustycznym wymiarem miasta w muzyce,
• audiosfera wybranych przestrzeni użyteczności publicznej,
• dźwięk jako wyraz protestów obywatelskich,
• miejskie enklawy ciszy,
• dźwiękowa (akustyczna) estetyka miasta.

[1] B. Blesser, L.-R. Salter (2007). Spaces Speak, Are You Listening? Experiencing Aural Architecture. The MIT Press.

[2] J.F. Augoyard, H. Torgue (2005). Sonic Experience. A Guide to Everyday Sounds. McGill-Queen’s University Press.

[3] R. Losiak, R. Tańczuk R. (2012). Audiosfera Miasta. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.