Retoryka antyczna wypracowała kompleksowy model perswazji. Przestrzeganie jego zasad i zaleceń miało zwiększać szanse mówcy na przekonanie audytorium. Starożytny ideał vir bonus dicendi peritus (człowiek dobry, doświadczony mówca) łączył standardy etyczne i kompetencje oratorskie. Od starożytności do czasów obecnych sformułowano wiele sugestii i zaleceń dotyczących zasad skutecznej perswazji. Oprócz podejścia normatywnego, dla współczesnych badań interesujące jest także podejście opisowe: jakie standardy, praktyki i normy kulturowe dotyczące komunikacji perswazyjnej powstały na przestrzeni wieków? Jak obecnie się one zmieniają? Jakie nowe normy i oczekiwania kształtują teraz komunikację perswazyjną? Zapraszamy do wspólnej refleksji nad retoryką w kontekście norm, standardów, praktyk i oczekiwań społecznych dotyczących perswazji. Proponowana tematyka dotyczy następujących zagadnień:

·         Formułowanie norm, reguł i zaleceń dotyczących perswazji  (logika, etyka, skuteczność, stosowność, grzeczność itd.)

·         Gatunki mowy a zasady perswazji

·         Normy, zakazy i nakazy w polityce językowej (np. cenzura, poprawność polityczna)

·         Łamanie norm komunikacyjnych i jego skutki perswazyjne (np. prowokacja, skandal)

·         Normy komunikacji i etyka perswazji w różnych grupach zawodowych (marketing, handel, polityka, PR, biznes, nauka)

·         Zróżnicowanie kulturowe zaleceń i zasad perswazji

·         Historyczne zmiany praktyk perswazyjnych i zaleceń dotyczących przekonywania

·         Nauczanie zasad perswazji (podręczniki, poradniki, kursy).