Państwo a społeczeństwo
W ramach programu badawczego (grantu) Społeczeństwo Drugiej Rzeczypospolitej Instytut Historii PAN zwołuje szereg konferencji tematycznych poświęconych poszczególnym zagadnieniom wchodzącym w skład programu. Będą się one odbywały w drugiej połowie roku 2011 i w pierwszych miesiącach 2012 r. Całość programu koordynuje prof. Janusz Żarnowski, a podstawą organizacyjną jest Pracownia Przeobrażeń Społecznych IH PAN kierowana przez prof. Włodzimierza Mędrzeckiego. Jedną z tych konferencji – warsztatów będzie spotkanie poświęcone roli państwa w kształtowaniu społeczeństwa Polski międzywojennej, planowane na 17 i 18 maja 2012 r. Koordynatorem tego zagadnienia jest prof. Janusz Żarnowski. Ogólne ramy zarysowane zostały w referacie wygłoszonym na ten temat na konferencji w październiku 2010 r., którego skrót jest dostępny na forum internetowym „Druga Rzeczpospolita” (dostępnym dla zalogowanych użytkowników).
Państwo odbudowane po rozbiorach było niezbędnym warunkiem i ramą dla rozwoju społeczeństwa polskiego w okresie międzywojennym. W tym okresie historycznym społeczeństwo polskie nie mogło by się normalnie rozwijać bez swej państwowości. Oczywiście trzeba pamiętać, że społeczeństwo Polski nie ograniczało się do społeczeństwa polskiego, lecz zawierało w sobie znaczne grupy mniejszości narodowych, częściowo osiadłe w sposób zwarty w określonych regionów i stanowiące tam znaczną a niekiedy przeważającą część ludności.
Państwo oddziaływało na społeczeństwo nie tylko przez samo swe istnienie, ale także i zwłaszcza przez swą działalność. Aktywność gospodarcza państwa i polityka gospodarcza kształtowały w pewnym zakresie strukturę gospodarczo-społeczną. Podobną rolę odgrywała polityka społeczna zwłaszcza w swym wymiarze redystrybucyjnym i własnościowym (popieranie czy wzmacnianie niektórych warstw i grup społecznych). Aparat państwowy we wszystkich swych agendach odgrywał wielką rolę w kształtowaniu społeczeństwa (i sam z kolei odzwierciedlał jego specyficzne cechy), trzeba wymienić tu administrację ogólną, ze szczególnym naciskiem na wojsko i inne służby mundurowe, aparat oświatowy i zależne od państwa instytucje oświatowe (posiadające przygniatającą przewagę wśród placówek oświatowych).
Odrębne miejsce zajmuje tu prawo i działalność legislacyjna, której celem było wytworzenie określonego modelu społeczeństwa i stosunków społecznych zgodnego z preferencjami warstwy rządzącej i wykształconej.
Zadaniem państwa demokratycznego (trzeba pamiętać, że w okresie międzywojennym nie wszystkie kierunki i ugrupowania podzielały ideały demokratyczne) jest stworzenie warunków dla samorządnej działalności obywateli jak najmniej krępowanej przez władze. Jedną z takich dziedzin jest samorząd terytorialny, a w pewnym stopniu także samorząd zawodowy i gospodarczy. Drugą dziedziną są wszelkiego rodzaju stowarzyszenia, których niezależna od rządu działalność powinna być zapewniona a nawet popierana. Pytanie, które chcemy tu postawić, brzmi: w jakim stopniu możliwości te były realne w Polsce międzywojennej, w tym w poszczególnych jej okresach.
Za referatem wprowadzającym do tej problematyki, wygłoszonym w październiku 2010 r. na konferencji grantu, podaje się tu główne tematy zamierzonego opracowania, które zarazem stanowią wykaz głównych zagadnień dyskusyjnych:
Państwo i władza jako organizator życia społecznego
Państwo jako rama i tarcza dla funkcjonowania społeczeństwa
Państwo jako czynnik współtworzący społeczeństwo, zakres tej funkcji państwa i jej doniosłość. Poza bezpośrednią działalnością państwa jako twórcy różnych kategorii zawodowych, poważne znaczenie miał modelujący wpływ państwa i ustawodawstwa na samorzutne procesy społeczne.
Spory wokół zadań i roli państwa („państwo czy naród”)
Samoorganizacja – jej warunki i możliwości, w okresie parlamentarnym i po przewrocie majowym. Jej dziedziny – od obszaru gospodarczego poprzez społeczny, polityczno-społeczny, światopoglądowy, wyznaniowy, zawodowo-profesjonalny, oświatowo-edukacyjny, kulturowy . Ocena znaczenia, postępów czy odwrotów samoorganizacji w związku z dominacją koncepcji autorytarno-państwowej pod rządami obozu piłsudczykowskiego.
Rozbieżności między funkcjonowaniem „społeczeństwa polskiego” i „społeczeństwa Polski międzywojennej”, na tym tle inicjatywy grup i wspólnot etnicznych i ich konflikty z państwem, a także częściowo ze społeczeństwem polskim
Państwo jako właściciel, pracodawca, jako strona w konfliktach społecznych, jako przeciwwaga czy korelat „klasy robotniczej”, „mas pracujących”, „ludu wiejskiego”, a nawet „inteligencji”, czy właścicieli ziemskich ( a nie jako mediator).
Bilans dwudziestolecia międzywojennego z punktu widzenia roli „państwa” i „społeczeństwa” w życiu społecznym. Podsumowanie roli władzy i państwa z jednej a autonomicznej działalności różnych środowisk społecznych z drugiej strony. Czy państwo wykorzystało swe możliwości, czy „społeczeństwo” miało jakiś miarodajny wpływ na decyzje państwowe w poszczególnych momentach dwudziestolecia. W jakim stopniu państwo ukształtowało społeczeństwo, a w jakim stopniu państwo było odbiciem stanu i cech społeczeństwa polskiego?
Na konferencję zapraszamy wszystkich zainteresowanych badaczy, którzy chcieli by uczestniczyć w budowaniu syntezy, biorąc udział w dyskusji i wygłaszając referat bądź komunikat na temat związany z wyżej wymienionymi problemami, albo ukazujący inne zagadnienie z zakresu wpływu państwa na społeczeństwo w latach 1918-1939, które uchodziło dotąd naszej uwadze.
Przewidujemy wystąpienia nie przekraczające 20 minut, ich autorzy będą proszeni o teksty nie przekraczające 1 arkusza wydawniczego, które zostaną opublikowane w zbiorze wydanym przez Instytut Historii PAN. Koszty udziału w konferencji zaproszonych uczestników pokrywa i noclegi zapewnia Instytut Historii PAN, w którego lokalu (Rynek Starego Miasta 29/31, Warszawa) odbędzie się konferencja.
Zainteresowani proszeni są o zgłoszenie swego uczestnictwa wraz z proponowanym tematem wystąpienia nie później niż do końca listopada 2011 r. do organizatora tego spotkania, prof. Janusza Żarnowskiego (e-mail: j-zarnowski@wp.pl, adres do korespondencji: Instytut Historii PAN, Rynek St. Miasta 29/31, 00-272 Warszawa). Do osób zaproszonych, które wstępnie wyraziły gotowość uczestniczenia w konferencji, należą: prof. Andrzej Ajnenkiel (rola prawa), prof. Paweł Grata (polityka społeczna) oraz prof. Jan Kęsik (armia a społeczeństwo).