W ciągu ostatnich dwudziestu lat globalizacja jest jednym z tematów, który często  poruszają  przedstawiciele nauk społecznych. W dyskursie powstałym wokół globalizacji postrzega się ją jako proces lub zjawisko zwiększania się współzależności państw, gospodarek, społeczeństw i kultur. W tym kontekście jawić się ona może jako przyczyna kulturowej homogenizacji,  hybrydyzacji czy zjawiska glokalizacji (czyli odniesienia się lokalności do kultury globalnej). Odmienne podejścia i strategie dotyczące globalizacji każą się zastanowić nad rolą i funkcją przypisywaną dziedzictwu kulturowemu przez mieszkańców Europy Środkowo-Europejskiej po 1989 roku, kiedy to kraje tej części świata w wyniku transformacji politycznej i gospodarczej włączone zostały w proces globalnych przepływów dóbr ekonomicznych, ludności i kultur. W tym kontekście pojawiają się odmienne podejścia do dziedzictwa kulturowego oraz zjawisk towarzyszących globalizacji, która niesie nowe zjawiska. Zamiarem organizatorów konferencji jest to, żeby miała ona charakter interdyscyplinarny, dlatego też do udziału zapraszamy przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych, którym bliska jest proponowana tematyka konferencji.