Służby wywiadowcze to nie tylko najbardziej rozpoznawalny agent Jej Królewskiej Mości, lecz przede wszystkim cała obszerna — a wynikająca z czynników i potrzeb także pozaestetycznych dziedzina kultury istniejąca też w powiązaniu z realiami politycznymi. Nieprzypadkowo przecież słowo “szpieg” zostało w zimnowojennej literaturze szpiegowskiej zastąpiono określeniem “agent” czy “as wywiadu”, wskazując wyraźnie na podział znaczeniowy — po stronie dobra działali właśnie agenci wywiadu, po stronie zła — szpiedzy. Nie można również zapominać o tym, że o sukcesie fikcyjnych narracji szpiegowskich w literaturze, filmie czy grach wideo przesądza przede wszystkim fakt, że czerpią one ze świata zakulisowej polityki i faktycznej działalności służb wywiadowczych.  W obliczu takich okoliczności, a także rosnącego zainteresowania tematyką tego typu, zapraszamy do podzielenia się z nami refleksją badawczą poświęconą następującej problematyce:

1.    literature szpiegowska dawna I współczesna (James Fenimore Cooper, Edgar Allan Poe, Maurice Leblanc, Agatha Christie, Ian Flemming, Ken Follet, Robert Ludlum, Tom Clancy, Alistair MacLean, Gerard de Villiers, John Le Carre, Colin Forbes);

2.    polska literatura szpiegowska (np. Andrzej Zbych Stawka większa niż życie, seria Druga Wojna Światowa, powieści milicyjne);

3.    autobiografie i biografie szpiegów (np. VeraAtkins. Kobieta-szpieg, Śmierć dysydenta: Litwinienko, Krystyna Skarbek - Królowa podziemia czy zdrajczyni);

4.    gry szpiegowskie, w tym zarówno stealth action video games ispy games (Metal Gear Solid, Golden eye 007 iinnegry z franczycybondowskiej, No One Lives Forever 2: A Spy in H.A.R.M.'s Way, Tom Clancy’s Splinter Cell,  Starcraft Ghost, Assassin’s Creed);

5.    filmy szpiegowskie (np. filmografia Jamesa Bonda, North by Northwest, Trzy dni Kondora, Tożsamość, Krucjata, Ultimatum i Dziedzictwo Bourne’a, Donnie Brasco, ÆonFlux, Zero Dark Thirty);

6.    policjanci działający “pod przykrywką” (np. serial Święty, Miami Vice, Knight Rider,Viper, Alias, Legends);

7.    “uśpieni” agenci (np. serialeThe Americans, Homeland);

8.    kobiety-szpiedzy (np. Mata Hari, VeraAtkins);

9.    faktyczni podwójni agenci (np. Kim Philby) i fikcyjni (np. James Bond, Jason Bourne, Severus Snape, Lucy Stillman);

10. wojny wywiadów, szpiegostwo przemysłowe i kartele przestępcze;

11. superagenci (np. Ghost in the Shell: Stand Alone Complex, Marvel’s Agents of S.H.I.E.L.D.) I agenci w fantastyce (Z archiwum X, Gwiezdnewrota);

12. komedie szpiegowskie (Szklanką po łapkach, Austin Powers, Johnny English, Get Smart,Kingsman, Mali Agenci, Inspektor Gadget, A więc wojna!, Nie zadzieraj z fryzjerem);

Dodatkowo, z okazji premiery 24. filmu o Jamesie Bondzie Spectre będziemy zainteresowani skomponowaniem paneli tematycznych, służących raczej krytycznej analizie Bonda jako figury kulturowej, aniżeli mnożeniu enuncjacji powielających oczywiste spostrzeżenia interpretacyjne — i poświęconych:

1.    Gatunkowości filmów o Bondzie (sci-fi w Moonrakerze, kino akcji w Quantum of Solace, film sensacyjny The Man with the GoldenGun);

2.    Wybranym wcieleniom agenta 007: macho, playboy, gentleman, prowokator i zabójca);              

3.    Figury popkulturowe (przeciwnicy i dziewczyny Bonda) i ich realizacje w kolejnych ekranizacjach;

4.    Gadżety i productplacement w świecie franczyzowym (franchiseduniverse) Jamesa Bonda;

5.    Filmy o Bondzie jako wielka narracja przełomu XX i XXI wieku i zwierciadło przemian społecznych, gospodarczych, kulturowych oraz dyskurs ideologiczny;

6.    Analiza schematów fabularnych w tekstach o Bondzie po Strukturach narracyjnych u Fleminga Umberta Eco;

7.    Widmowe organizacje w filmach o Bondzie (S.P.E.C.T.R.E., QUANTUM);

8.    Bond zreinterpretowany czy Bond w kryzysie: rola filmów z Danielem Craigiem w dostosowaniu uniwersum bondowskiego do potrzeb współczesnego odbiorcy.