Starość to kolejny etap dorosłości pełen wyzwań, nie pozbawiony własnej dynamiki rozwojowej, który można i należy świadomie kształtować. Jest to też okres zmian i wyzwań rozwojowych. Starość jest stygmatem. Lęk przed starością jest tak silny, że problematyka starości, starzenia się nie pojawia się zarówno w potocznych, codziennych rozmowach jak i publicznych dyskusjach. Starość należy do społecznego tabu. Społeczna świadomość, że osoby starsze należą do grup dyskryminowanych jest niewielka. Jak wskazują prognozy przybywa osób w okresie późnej dorosłości. Taka sytuacja stawia przed społeczeństwem nowe wyzwania, a także nowe możliwości. Konieczne jest zatem innowacyjne spojrzenie na sytuację polityczną, ekonomiczną, gospodarczą, edukacyjną, społeczną krajów UE uwzględniając aspekt starzenia się populacji. 

Ideą konferencji jest:

• wymiana doświadczeń (edukacyjnych, kulturowych, społecznych, międzypokoleniowych) na temat aktywności, problemów, potrzeb osób starszych oraz alternatyw organizowania czasu po ukończeniu aktywności zawodowej;
• pokazanie nie/zaangażowania seniorów w sferę publiczną, społeczną, polityczną, wolontariat;
• przedstawienie możliwości wykorzystywania potencjału osób starszych, ich doświadczeń, wiedzy i mądrości;
• wskazanie kierunków zmian i rozwoju na rzecz stygmatyzowanej grupy osób starszych.