Termin „interdyscyplinarność” w ostatnich latach stał się tak popularny, że osiągnął status słowa-wytrychu. Zdajemy sobie sprawę, jak bardzo termin ten wydaje się dziś zużyty i nieprzystający, a przede wszystkim nieostry w potocznym rozumieniu. Chcemy jednak, przy okazji kongresu kolegiów MISH i MISMaP UW, powrócić do jego źródeł i pokazać, jak bardzo różni badacze, za pomocą dorobku różnych, nierzadko kilku na raz nauk, mogą mówić o tym samym. Naszą ambicją jest, aby udowodnić, że w tej ogromnej różnorodności, jaką oferuje dzisiejszy świat nauki, pozostają sprawy, które zajmują każdego – tak historyka jak i neurobiologa. I choć trudno wyobrazić sobie fizyka i filologa mówiących tym samym językiem, to łatwo dostrzec już to, jak taka rozmowa, w której oboje będą chcieli być zrozumiali i sami rozumieć, poszerzyć może horyzonty i wpłynąć na dalsze badania.

Proponujemy zastanowienie się nad tym, czy są i czym są granice nauki. Interesują nas zwłaszcza

takie zagadnienia jak:

· Granice nauk i dziedziny „na styku” – Gdzie leżą granice? Co już nie jest biologią, a już jest

psychologią? Czy da się je w ogóle ostro wyznaczyć? Na ile jedna odrębna dziedzina jest

w stanie egzystować niezależnie od reszty? Co z dziedzinami „dwa w jednym”, jak bioetyka,

filozofia nauki, historia technologii?

· Badania interdyscyplinarne – Czy to użyteczne podejście? Czy nowe dyscypliny są potrzebne?

Gdzie kończy się interdyscyplinarność, a zaczyna chaos?

· Paradygmat – czynnik konstytuujący, czy samoograniczenie poznania? Czy ludzkie poznanie

ma granice i czy coś zmieniło się od czasu Kanta?

· Teoria a praktyka – Ile można badać? Czy pytania badawcze mają granicę sensowności? Czy

wyniki badań muszą być użyteczne? Jak granice badań zmieniane są przez ograniczenia

finansowe?

· Ewolucje/rewolucje kulturowe – Szansa czy bariera rozwoju nauki? Czy nauka ma granice

etyczne, czy etyka w ogóle dotyczy nauki?

· Rozwój nowych technologii – Czy i w jakim stopniu to czynnik zacierający podziały? Czy

technologia może stanowić wspólny mianownik nauk ścisłych, społecznych

i humanistycznych?

· Geografia nauki – Czy istnieją geograficzne granice nauki? Czy można podzielić świat na

dyscypliny? Czy poprawne jest przykładanie zachodnich teorii do wschodnich kultur i czy jest

efektywne?

· Wiedza zbędna i niezbędna – Czego uczą nas w szkołach i na uniwersytetach, a co zostaje

przemilczane? Jak powstaje kanon i dlaczego jest właśnie taki?

· Metody, metodologie – Dobro wspólne wszystkich nauk czy element ściśle przynależny

jednej dziedzinie? Jakie mogą być zastosowania niestandardowych metod badawczych

w naukach humanistycznych i matematyczno-przyrodniczych? Czy użycie „cudzej”

metodologii może w ogóle być funkcjonalne? Jak ograniczenia metodologiczne wyznaczają

granice nauk, czy można i należy coś z tym zrobić?